Raad voor de Kinderbescherming: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Naam van het ministerie geactualiseerd, huidige organisatiesamenstelling omschreven, klachtenprocedure toegevoegd en kleine wijzigingen aangebracht. |
|||
Regel 1:
De '''Raad voor de Kinderbescherming''' in Nederland is een dienst van het [[Ministerie van Justitie
== Taken ==
Belangrijke taken van de Raad voor de Kinderbescherming zijn:
* Advisering op het gebied van [[omgangsrecht|omgang]], verblijf en [[ouderlijk gezag]].
*
* Bescherming van kinderen die in de knel komen door [[kindermishandeling|misbruik]] en [[verwaarlozing]].
* Een aantal adoptiegerelateerde taken
Tot 1 maart 1994 was de Raad voor de Kinderbescherming ook belast met de inning van de kinder[[alimentatie]]. Deze taak is per die datum overgedragen aan het [[Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen]] (LBIO) te [[Gouda]].
==Organisatie==
De Raad voor de Kinderbescherming bestond in 2004 uit 22 vestigingen met daarboven 5 directies en een hoofdkantoor met hoofddirectie. Deze organisatie is
De
Een andere route is het [[civiel recht|civiele recht]]; instanties zoals
Daarnaast kan de rechter de RvdK vragen om een advies in situaties waarin ouders er niet in slagen afspraken te maken over omgang, hoofdverblijfplaats of gezag van hun kind.
==Geschiedenis==
De Raad voor de Kinderbescherming vindt zijn oorsprong in de in 1905 opgerichte [[voogdijraad|voogdijraden]], die onder andere belast werden met het uitvoeren van de [[kinderwetten van 1901]]. De kinderwetten van 1901 waren het voorlopige sluitstuk in een proces waarbij de staat zich genoodzaakt voelde hoe langer hoe meer mogelijkheden te scheppen om in te grijpen in de ouderlijke opvoedingsverantwoordelijkheid. Aanvankelijk was er sprake van organisaties van gegoede burgers die zich op vrijwillige basis ontfermden over kinderen in door henzelf benoemde probleemsituaties. Later werd er een ambtelijk secretaris toegevoegd. In 1956 werd de definitieve stap naar [[professionalisering]] gezet. Met het toenemen van het arsenaal aan mogelijkheden voor de overheid om in te grijpen in het privé-leven van gezinnen werden de raden hoe langer hoe omvangrijker. De steeds weer oplaaiende kritiek op de
== Kritiek ==
De Raad voor de Kinderbescherming staat regelmatig bloot aan kritiek. Dit betreft dikwijls de veronderstelde ondoorzichtige en willekeurige manier van werken. Soms zou de
Volgens onderzoek uit 1995 had de Raad voor de Kinderbescherming een slecht imago bij eerstelijnswerkers<ref>"We zijn het vuilnisvat van de maatschappij" Algemeen Dagblad 12 januari 1995</ref> en cliënten.<ref>Telegraaf 17 juni 1995: 44% klanten hebben negatief oordeel. Wel bestaan er tegenwoordig klanttevredenheidsonderzoeken waaruit volgens de Raad op basis van een [[respons]] van 15% wordt geconcludeerd dat er een gemiddeld rapportcijfer van 6,8 zou worden toegekend.</ref> Nieuwer onderzoek is niet bekend, maar de Raad heeft het zelf ook daarna in de [[pers (media)|media]] nog vaak over het verbeteren van het imago<ref>"Het imago van de Raad wordt voor een belangrijk deel bepaald door de media. En dat beeld is - terecht of onterecht - niet altijd positief. Om die reden is een vernieuwd communicatiebeleid gestart, waarin veel aandacht is voor eenduidige communicatie en professionele woordvoering. De Raad kiest er voor om de boodschap door getrainde woordvoerders naar buiten te brengen. Dit vereist [[mediasensitiviteit]], [[training]] en [[ervaring]]." Meerjarenbeleidsplan 2005-2008 van de Raad voor de kinderbescherming</ref>. De Raad werkt aan zijn imago door middel van reorganisaties en intensieve mediacontacten. Zo betaalt hij journalisten bijvoorbeeld om [[mediatraining]] te geven aan zijn medewerkers voordat deze een programma maken over de Raad. Overigens zijn er weinig formele [[klaagschrift|klachten]] tegen de Raad. Critici wijten dat aan de kwaliteit van de klachtenprocedures. [[Klachtenprocedure]]s van de Raad zijn niet [[openbaarheid van uitspraken|openbaar]]. De [[Nationale Ombudsman]] stelt zich in de meeste zaken met betrekking tot de Raad niet geroepen te voelen onderzoeken te doen, dit in verband met het mogelijk doorkruisen van de bevoegdheden van de [[rechterlijke macht]].
Onderzoek naar het functioneren van de Raad
== Externe links ==
| |||