Belgische Revolutie: verschil tussen versies

Het [[Contingentie|contingent]], opgelegd aan de [[Zuidelijke Nederlanden]] bij de rekrutering van dienstplichtigen voor het leger, was onevenredig groot. Het Belgische aandeel in het officierenkorps was echter beperkt: slechts één officier op zes kwam uit de zuidelijke provinciën en dan nog vooral in de lagere rangen en bij de [[infanterie]] en de [[cavalerie]]. Het aantal officieren uit het Zuiden was echter minimaal bij de [[artillerie]] en de [[genie (legereenheid)|genie]], waarvoor een gespecialiseerde opleiding nodig was. Aldus werd een meerderheid van de soldaten uit het Zuiden bevolen door officieren uit het Noorden. Het niet invoeren van de persvrijheid en van de vrijheid van vereniging (handhaven van de [[Wet le Chapelier]]) werd door de intellectuelen als een bijkomend middel tot controle uit het Noorden ervaren. Deze situatie kan verklaard worden door de sterke tegenwerking vanuit de Franstalige elite. Het dominante Franstalige officieren korps was een onberekenbare factor in het streven naar eenheid en stabiliteit.

 

 

=== Grondwet ===

Het [[separatisme]] dat leidde tot de Belgische [[secessie (politiek)|secessie]] was voor de belangrijkste industriestad [[Gent]] een catastrofe. In 1832 verwerkte de Gentse textielnijverheid nog slechts 2 miljoen kg [[katoen]], tegenover 7,5 miljoen kg in 1829. De meeste [[arbeider]]s waren als direct gevolg van de Belgische afscheuring werkloos geworden en de anderen verdienden nog amper 30% van hun loon uit 1829.

 

 

=== Culturele gevolgen ===