Zender Brussel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k →‎top: -/- spaties voor ref (verzoek op WP:VPB)
Regel 1:
[[File:Ancien Institut national de Radiodiffusion.JPG|thumb|right|px|Flageygebouw, het omroepgebouw van de NIR aan het Flageyplein]]'''Zender Brussel''' was tussen [[1940]] en de [[Bevrijding van de Duitse bezetting in België|bevrijding]] in september 1944 een [[Nederlands|Nederlandstalige]]talige [[radiozender]], die tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] fungeerde als een [[propaganda (communicatie)|propagandakanaal]] voor het [[nationaalsocialisme|nationaalsocialistische]] gedachtegoed in [[België]]. "[[Radio Belgique|Radio Bruxelles]]" was de [[Frans|Franstalige]]talige tegenhanger.
 
Zender Brussel is ontstaan toen bij verordening van militair bevelhebber [[Alexander von Falkenhausen]] op 31 juli 1940 het [[Nationaal Instituut voor de Radio-omroep]] (NIR) ophield te bestaan. Omdat ze meenden dat dit met instemming van minister [[Antoine Delfosse]] gebeurde, traden ongeveer 600 oud-medewerkers van de NIR in dienst bij Zender Brussel. De zender was gevestigd in het [[Flageygebouw]], het omroepgebouw van de NIR aan het [[Flageyplein]] in [[Brussel (stad)|Brussel]]. Op 28 mei 1940 was men al begonnen met uitzenden onder de naam "Sender Brüssel".
 
Voor het eind van het jaar kwam de nadruk op het culturele aspect te liggen, waar eerst voornamelijk de actualiteit de hoofdtoon voerde. In de daar op volgende jaren werd de inhoud, door druk van bovenaf, meer en meer nationaalsocialistisch. Gedurende vier jaar zendden Zender Brussel en Radio Bruxelles nieuwsbulletins uit, doortrokken van het nationaalsocialistisch gedachtegoed, en doorspekt met berichten tegen zowel de Joden, als tegen de bolsjewieken en de geallieerden. Maar er werden ook sketches uitgezonden, berichten van gevangenen en muziek van [[Edith Piaf]] en [[Maurice Chevalier]].
 
Dit ging zelfs zo ver dat algemeen directeur [[Wies Moens]], die in het begin nog de drijvende kracht was, in 1943 opstapte. Op 1 januari 1944 werd dirigent [[Paul Douliez]], lid van de [[Schutzstaffel|SS]] en de [[Waffen-SS]], de nieuwe directeur van Zender Brussel.<ref>[http://hasel.be/node/289199?page=1 Biografie van Douliez op Hasel.be, het Hasselts Erfgoed Lexicon]</ref>
 
Op 3 september 1944 werd Brussel door de geallieerden bevrijd, waarna op 9 september minister [[Julius Hoste (politicus)|Julius Hoste]] namens de [[regering-Pierlot IV]] een toespraak hield.<ref>[http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/cultuur%2Ben%2Bmedia/2.26377 "Geluidsfragmenten van 75 jaar het Flageygebouw"] - [[Deredactie.be]]</ref> Na de oorlog werden alle (nog niet gevluchte) werknemers opgepakt en in 1947 in de zogenaamde "Zender Brussel-zaak" aangeklaagd voor [[collaboratie]];
 
De krijgsraad oordeelde over 79 beschuldigden en spreekt 13 ter dood veroordelingen uit. Op administratief niveau werden zuiveringscommissies belast met de evaluatie van de burgerzin van het personeel van het NIR onder de bezetting. Er waren meer dan 500 journalisten, omroepers, muzikanten, acteurs, technici en stenotypistes die zich moesten verantwoorden. Eén vijfde werd definitief uitgesloten. Verschillende anderen kregen een blaam of worden tijdelijk geschorst. Honderden artiesten krijgen het label ‘niet geschikt voor uitzending’ en hun platen belanden bij het afval. <ref>[https://www.belgiumwwii.be/nl/belgie-in-oorlog/artikels/zender-brussel-radio-bruxelles.html Zender Brussel – Radio Bruxelles] </ref>
==Medewerkers==
Een selectie van medewerkers van Zender Brussel: