Vostokprogramma: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
rv
k -/- spaties voor ref (verzoek op WP:VPB)
Regel 2:
[[Bestand:Russia-Moscow-VDNH-Rocket R-7-1.jpg|thumb|De Vostok-raket zoals die in Moskou te zien is]]
 
Het '''Vostokprogramma''' ([[Russisch]]: Восток, uitspraak: vast<u>o</u>k; betekenis: ''oosten'') was het eerste programma van de [[Sovjet-Unie]] voor [[bemande ruimtevaart]]. Zowel de gebruikte [[ruimtevaartuig|ruimtevaartuigen]]en als de gebruikte [[Raket (apparaat)|draagraketten]] droegen de naam Vostok.
 
In het kader van het Vostok-ruimtevaartprogramma zijn een aantal bemande en onbemande ruimtevaartuigen gelanceerd. De onbemande lanceringen betroffen voor een deel testvluchten met dieren aan boord.
Regel 11:
De Vostok bestond uit twee compartimenten. De capsule met kosmonaut met een [[diameter]] van 2,30 m was uitgerust met [[hitteschild]] en stond onder een druk van 1 bar met een mengsel van normale lucht (zuurstof/stikstof). Dit in tegenstelling tot de Amerikanen, die zuivere zuurstof gebruikten. Normaliter functioneerde de besturingssystemen automatisch of op commando vanaf de grond, maar de kosmonaut beschikte over handbediening in geval van onvoorziene omstandigheden. Hij zat in een schietstoel die was uitgerust met parachute en verbindingsapparatuur. Dit deel van het vaartuig was met metalen strippen verbonden met het motorcompartiment.
 
Het motorcompartiment, met een diameter van 2,58 m en een lengte van 3,10 m, beschikte over drukflessen met zuurstof en stikstof, batterijen, standregelraketjes en de remraket. Na afremming zorgden explosieve bouten voor separatie van capsule en motorcompartiment. Vostok 1 woog 4725 &nbsp;kg, maar latere op latere vluchten varieerde dit.
 
Vlak voor de landing moest het bemanningslid zich uit de voeten maken met behulp van een [[schietstoel]] en parachute omdat de landing zeer hard was. Alle kosmonauten schoten zich uit de Vostok op een hoogte van ongeveer 7000 m. Op een hoogte van 4000 m opende zich vervolgens de parachute. <ref>''De geschiedenis van de ruimtevaart'', ISBN 9044727095, 2010</ref>
 
Aan de eerste vlucht van Gagarin gingen diverse proefvluchten vooraf: [[Spoetnik 4]] (15 mei 1960), [[Spoetnik 5]] (19 augustus 1960), [[Spoetnik 6]] (1 december 1960), [[Spoetnik 9]] (9 maart 1961) en [[Spoetnik 10]] (25 maart 1961) waren testen voor een bemande vlucht (met [[Spoetnik 7]] en [[Venera 1|Spoetnik 8]] faalden pogingen om [[Venus (planeet)|Venus]] te bereiken).<ref>''Van Spoetnik tot Spaceshuttle'', ISBN 90 6010 429-3, 1980, 4e druk, blz. 30 & 31</ref> <ref>''Een kwart eeuw ruimtevaart'', ISBN 90 6533 008 9, 1982, blz. 28 & 29</ref>
 
== FAI ==
Regel 30:
* [[6 augustus]] [[1961]] - Lancering van de [[Vostok 2]] met aan boord [[German Titov]]. De Vostok 2 vloog in ruim 25 uur bijna 18 keer rond de aarde.
* [[11 augustus]] [[1962]] - Lancering van de [[Vostok 3]] met aan boord [[Andrian Nikolajev]].
* [[12 augustus]] [[1962]] - Lancering van de [[Vostok 4]] met aan boord [[Pavlo Popovytsj]]. Daags na elkaar werden de Vostok 3 en 4 gelanceerd. Ze voerden het eerste bemande rendez-vous uit waarbij de capsules elkaar tot op ongeveer 6,5 &nbsp;km naderden en er onderling radiocontact werd gelegd. Vostok 3 landde na een vlucht van 4 dagen. Nog geen 15 minuten later landde Vostok 4.
* [[14 juni]] [[1963]] - Lancering van de [[Vostok 5]] met aan boord [[Valeri Bykovski]].
* [[16 juni]] [[1963]] - Lancering van de [[Vostok 6]] met aan boord [[Valentina Teresjkova]], die daarmee de eerste vrouw in de ruimte werd. De Vostok 5 en 6 hebben elkaar tot op minder dan 5 &nbsp;km genaderd en onderling radiocontact gehad. Vostok 5 landde na een vlucht van 5 dagen. Twee en een half uur eerder was de Vostok 6 al geland.
 
De Russische autoriteiten besloten om de overige lanceringen (Vostok 7 tot en met Vostok 13) niet door te laten gaan. In plaats daarvan werd opdracht gegeven om het [[Voschod-programma|Voschodprogramma]] te starten.