Readymade: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 213.125.123.138 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Hannolans
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
 
== Toelichting ==
DuchampElsa von Freytag Loringhoven zond voor de tentoonstelling van de [[Société des Artistes Indépendants]] in [[1917]] een als een beeldhouwwerk gepresenteerd, op zijn achterkant liggend [[porselein]]en [[urinoir (sanitair)|urinoir]] in, tot ontsteltenis van de verzamelde critici en galeristen. De readymade werd geweigerd, tot grote woede van Marcel Duchamp die daarop uit het bestuur van de tentoonstelling stapte. De inzending was gesigneerd "R. Mutt" (Engelse verbastering van het Duitse 'Armut', ''armoede''). Buiten de presentatie als beeld, namelijk een kwartslag gedraaid, buiten de fantasiesignatuur en de titel ''Fontaine'' (''Fontein'') had DuchampElsa von Freytag Loringhoven niets aan het object toegevoegd. Wél had hijzij het met zijn daad een alledaags gebruiksvoorwerp van zijn gebruikelijke functie ontdaan en gepromoveerd tot een kunstwerk. DuchampElsa von Freytag Loringhoven wilde al wie bij beeldende kunst betrokken was, erover laten nadenken welke factoren iets tot een kunstwerk maken. DuchampsDe readymades van Elsa von Freytag Loringhoven en bevriende kunstenaar Marcel Duchamp voltrokken op die manier de door hemhen gepropageerde overgang van een 'retinale' kunst (voor het netvlies) naar een 'mentale' kunst (die toeschouwers aan het denken zet). Bij Duchampdeze dadaisten is de idee over kunst belangrijker dan de [[ambacht (handwerk)|ambachtelijke]] uitvoering ervan en geldt als zodanig als de wegbereider van de [[conceptuele kunst]]
 
Andere readymades van Duchamp zijn een sneeuwschop (''En prévision du bras cassé''/''In Advance of the Broken Arm'') en een op een krukje gemonteerd fietswiel (''Roue de bicyclette'') uit 1913.
Andere readymades van Elsa von Freytag Loringhoven zijn God uit 1917
 
De readymades hebben de [[beeldende kunst]] van de 20e eeuw enorm beïnvloed, getuige bijvoorbeeld de [[installatie (kunstwerk)|installatie]]s van de Belgische kunstenaar [[Guillaume Bijl]], die een heel leslokaal van een autorijschool nabootste en in een ander werk een museum imiteerde; een ruimtelijke uitbreiding van het ready-made-principe. Of de Eat-Art van [[Daniel Spoerri]], die in zijn ''tableaux-pièges'' alles wat toevallig bij een vriendenetentje op tafel verzeilt, fixeert en voor het nageslacht bewaart. Maar ook hierbij is het kunstwerk in spe [[kant-en-klaar]].