Hoogste leider van Iran: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 3:
De functie werd geschapen in de [[Iraanse grondwet]] van [[1980]] als de centrale politieke en religieuze autoriteit in het land. Naast de hoogste leider heeft Iran ook een [[president van Iran|president]], die bepaalde taken heeft.
De hoogste leider regeert volgens het principe van ''velajat-e fakih'' ofwel de 'voogdij van de jurist'. Volgens dat principe, bedacht en uitgevoerd door Khomeini, heeft de hoogste leider de uiteindelijke zeggenschap over de staat. Dit principe was oorspronkelijk bedoeld om de goddelijke soevereiniteit met de volkssoevereiniteit te verzoenen, maar werd gedurende de revolutie zo aangepast dat de hoogste leider veel meer bevoegdheden kreeg. Zo kreeg hij de macht de opperrechter en de opperbevelhebber van het leger te benoemen, het recht de president te ontslaan en een [[veto]] uit te spreken over alle door het parlement opgestelde wetten. Hiermee verkreeg de hoogste leider de absolute macht in handen, iets wat in de geschiedenis van de islam, en al helemaal in die van de [[Sjiisme|sjiitische]], een uitzondering is.
Sinds de stichting van de Islamitische Republiek in [[1979]] heeft Iran twee hoogste leiders gehad:
| |||