Centrale bank: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
In het geval van QE schept de centrale bank wel direct de brede geldvoorraad, of althans een deel daarvan. |
k -/- spaties voor <ref> (verzoek op WP:VPB) |
||
Regel 63:
Voorts kan [[kwantitatieve versoepeling]] (het door de centrale bank opkopen van staatsleningen en/of andere leningen) genoemd worden: dit instrument is door de Federal Reserve, de Bank of England en de [[Bank van Japan]] sinds 2009 op grote schaal gebruikt.
Ook kan een centrale bank uitspreken dat een bepaalde beleidslijn (met name het handhaven van beleidsrentes op het huidige niveau) aangehouden zal worden zolang aan bepaalde voorwaarden voldaan is: dit staat bekend als ''forward guidance''. Hiermee wordt beoogd dat financiële markten het vertrouwen hebben dat de korte rente geruime tijd "vaststaat", hetgeen een drukkend effect heeft op de rentestand over die totale periode. (De [[yieldcurve]] wordt als het ware "omlaag getrokken".) Het verhoopte effect is dat banken die lagere rentes zullen "doorgeven" aan hun kredietnemers; tevens heeft dit een verlagend effect op de rentelasten van overheden.<ref>In de literatuur wordt een onderscheid gemaakt tussen ''Delphic forward guidance '' waarbij die beleidslijn wordt voortgezet totdat een bepaalde situatie bereikt is (bijvoorbeeld een bepaald werkloosheidsniveau) en ''Odyssean forward guidance'', waarbij toegezegd wordt dat die beleidslijn ook zal worden voortgezet nadat daartoe in feite geen directe noodzaak meer bestaat. In de praktijk zullen uitlatingen van centrale banken vaak zodanige nuances bevatten dat de vraag welk type forward guidance nu wordt gehanteerd niet geheel eenduidig te beantwoorden is.</ref>
== Grenzen aan de effectiviteit van het beleid van centrale banken ==
Regel 69:
* Door het gebruik van de officiële rente kan een centrale bank wel een oververhitting van de conjunctuur bestrijden, maar de mogelijkheden om een neergang in de conjunctuur te bestrijden zijn beperkt. Of een renteverlaging tot een aantrekken van de groei leidt, hangt slechts zeer ten dele af van de hoogte van die rente.
* Hoewel er sprake is van een in het algemeen redelijke mate van samenwerking tussen centrale banken, is geenszins zeker dat in een crisis sprake zal zijn van een coherent optreden van centrale banken gezamenlijk.
* Een centrale bank heeft geen directe invloed op de overheidsfinanciën in het betreffende land of op het economische beleid van dat land. Indien een centrale bank meent dat dit tekortschiet, kan men daartegen slechts waarschuwen, doch geen concrete stappen ondernemen<ref>Dergelijke waarschuwingen behoren tot het "standaardrepertoire" van centrale bankiers.</ref>.
* Ook als een centrale bank formeel onafhankelijk is, en ook als het bevorderen van de economische groei niet tot het formele taak van een centrale bank behoort, zal het effect van het beleid van die centrale bank op de groei een factor zijn die de centrale bank moet laten meespelen. Zo niet, dan zal er een duidelijke druk vanuit de politiek worden uitgeoefend. Dit kan ertoe leiden dat centrale banken te lang een te lage rente laten voortduren, die wel tot een toename van de economische groei leidt, maar op termijn kan leiden tot een te hoge groei van de kredietverstrekking, een te snelle toename van de geldhoeveelheid en een "asset inflation".
* Het is voor een centrale bank slechts in beperkte mate mogelijk om inflatie te bestrijden. Dit geldt met name voor "geïmporteerde inflatie": de situatie waarbij een daling van de koers van de eigen valuta leidt tot prijsstijgingen (in die eigen valuta) van geïmporteerde goederen, welke prijsstijgingen, als onderdeel van de productiekosten, na verloop van tijd door producenten aan consumenten worden doorberekend.
* Innovaties op de financiële markten hebben geleid tot zodanig [[Complex financieel product|complexe producten]], die in zeer grote omvang verhandeld worden, dat het voor centrale banken problematisch is om daarop adequaat toezicht te houden. Tot op zekere hoogte loopt de regelgeving ten aanzien van het toezicht "achter de vernieuwingen aan"<ref>Een voorbeeld hiervan zijn de ''structured investment vehicles'' die in de herfst van 2007 in het nieuws kwamen. Dit waren door banken opgerichte en door hen beheerde rechtspersonen, die formeel niet op de balansen van die banken voorkwamen en ook niet aan toezicht onderworpen waren. In de herfst van 2007 bleek dat daarin toch tamelijk riskante activiteiten waren ondergebracht. Diverse banken zagen zich in de laatste maanden van 2007 genoodzaakt die entiteiten financieel bij te springen, hetgeen meermalen tot schadeposten van vele miljarden dollars leidde.</ref>. Voorts leidt de internationalisering van de financiële markten ertoe dat niet steeds geheel helder is welke centrale bank nu op welke dochteronderneming toezicht dient te houden<ref>Dit kwam bijvoorbeeld tot uiting in de ondergang van de Bank of Credit and Commerce International. Deze bank was opgericht in Pakistan, geregistreerd in Luxemburg, en had filialen in 78 landen.</ref>.
| |||