Ronde van Italië: verschil tussen versies

[[Luigi Ganna]] was de beste in de eerste editie; hij won drie etappes en het eindklassement. De Giro van [[Ronde van Italië 1912|1912]] werd voor het eerst verreden in ploegverband <ref>Dit wil zeggen dat de eindwinnaar geen renner was maar een hele ploeg, een beetje gelijkend op het moderne ploegenklassement.</ref>, maar een jaar later keerde de organisatie weer terug naar het originele concept.

[[Bestand:Passo dello stelvio.jpg|thumb|left|275px|De Stelviopas met zijn vele haarspeldbochten]] Aan de renner die als eerste het dak van de ronde bereikt <ref>Met de symbolische uitdrukking ''het dak van de koers'' bedoelt men de hoogste bergtop in heel de Giro.</ref>, wordt een speciale bonus uitgereikt: de [[Cima Coppi]]. Dit is ook de naam die het hoogste punt van de ronde ieder jaar krijgt. De Cima Coppi is in [[Ronde van Italië 1965|1965]] ingevoerd als eerbetoon aan de renner [[Fausto Coppi]], die vijf jaar voordien was overleden. De [[Pordoipas]] (2239 m) was tot nog toe de meeste keren het dak van de ronde. Andere beklimmingen die ook al vaak als de Cima Coppi hebben gefungeerd, zijn onder andere de [[Stelviopas]] (2758 m), die ook de eerste Cima Coppi was, en de [[Gaviapas]] (2621 m). De Stelviopas is met zijn 2758 m de op één na hoogste [[Alpenpas]], enkel de [[Col de l'Iséran]] is nog enkele meters hoger. Het is dan ook zo dat als de Stelvio in het parcours van de Giro wordt opgenomen, de pas zo goed als altijd ook de Cima Coppi is.