Sebastian Castellio: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 44:
Vervolgens vertrok Castellio in 1544 met zijn echtgenote en zijn schare kinderen naar [[Bazel (Zwitserland)|Bazel]]. Het lukte hem niet om een aanstelling als predikant te verwerven. De jaren die volgden sleet hij met zijn gezin in diepe armoede. De gewezen rector van Genève en een van de grootste geleerden van zijn tijd moest van deur tot deur gaan, bedelend om een stuk brood. Zweig speculeerde dat zijn onmin met de machtige Calvijn Castellio in de weg zat bij het vinden van een betrekking. De toorn uit Genève werd gevreesd.<ref>Zweig, pagina 337</ref> Bij gebrek aan een vast inkomen nam hij zijn toevlucht tot losse opdrachten, variërend van het uitgraven van sloten tot het geven van privélessen. Ook kon hij de geleerde drukker/uitgever Johannes Oporinus af en toe assisteren als corrector.
 
Op 13 oktober 1546 schreef hij zich in aan de [[Universiteit van Bazel]]. Op 1 augustus 1553 behaalde hij er de graad van Magister Artium <ref>Hans Georg Wackernagel, ''Die Matrikel der Universität Basel'', Verlag der Universitätbibliothek, Basel 1956, Pagina 44</ref> waarna hij in nog hetzelfde jaar werd aangesteld als hoogleraar [[Oudgrieks]]. Hij gaf er werken uit van [[Xenophon]], [[Homerus]] en andere Griekse schrijvers, alsmede middeleeuwse [[devotie|devotiewerken]]] als de mystieke [[Theologia Deutsch]] en [[De imitatione Christi]] van [[Thomas a Kempis]].
 
===De kwestie Servet===