Arabisch: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Externe links: +1 proj Wikisource (ontdubbeld wikt - alleen W in titel volstaat) |
De oorsprong van de taal ligt op het toenmalige Joods/Christelijke Arabische Schiereiland, dus nog voor de islam daar zijn intrede deed. |
||
Regel 16:
}}
'''Arabisch''' (in het Arabisch: العربية, ''al ʿarabiyya'' of soms kortweg عربي, ''arabi'') is een [[Semitische talen|Semitische taal]], die door ongeveer 380 miljoen mensen in verschillende landen wordt gesproken. Het is de taal van de [[Koran]], [[Islamitische heilige boeken|het heilige boek]] van de [[islam]] en het wordt daarom gezien als de moedertaal van de [[Oemma#Landen|islamitische wereld]], ofschoon het van oorsprong een Christelijke / Joodse taal was.
Het [[Arabisch alfabet|Arabische alfabet]] heeft 28 letters. Arabisch wordt van rechts naar links geschreven.<ref name="volgorde">{{en}}[http://multilingualtypesetting.co.uk/blog/arabic-typesetting-indesign-wrongs/ Arabic typesetting: get it right (to left)!], Multilingual Typesetting</ref> De volgorde van [[Arabisch-Indische cijfers|cijfers]] in getallen is dezelfde als in (bijvoorbeeld) het Nederlands.<ref name="volgorde" /> Veel belangrijke [[Wiskunde|mathematische]], [[filosofie|filosofische]] en [[astrologie|astrologische]] werken zijn in het Arabisch geschreven.
Regel 66:
[[Bestand:AndalusQuran.JPG|{{Largethumb}}|Bladzijde van de [[Koran]] in het Arabisch]]
[[Bestand:FirstSurahKoran (fragment).jpg|{{Largethumb}}|[[Soera De Opening]] (Al-Fatiha: الفاتحة) in een oude [[Koran]]]]
De oorsprong van de taal ligt op het toenmalige Joods/Christelijke [[Arabisch Schiereiland|Arabische Schiereiland]], dus nog voor de islam daar zijn intrede deed. Het oorspronkelijke Arabisch kende slechts 17 letters voor meer dan 17 klanken en geen mogelijkheid tot weergave van korte klinkers. Mede daardoor was het lezen van geschreven tekst moeilijk en gaf het aanleiding tot verschillende interpretaties. Om dit probleem te beperken heeft men{{Bron?|wie zijn men?|2017|12|29}} het alfabet uitgebreid tot 28 letters. Dit is nog goed te zien in een aantal letterparen waar de toegevoegde letter bijvoorbeeld een extra puntje heeft, bijvoorbeeld het paar [[Ra (Arabische letter)|ر (ra)]] en [[Zai (Arabische letter)|ز (zain)]]. Eveneens had men in het oud-arabisch de diakritische tekens niet, die men bijvoorbeeld in de Koran gebruikt om de korte klinkers aan te geven, teneinde de betekenis ondubbelzinnig te maken. Wat de Koran betreft is er dus op sommige plaatsen sprake van een interpretatie van de oorspronkelijke tekst met 17 symbolen naar de huidige tekst met het volledige alfabet en de diakritische tekens.
De taal verspreidde zich vanaf de 7e eeuw snel over het [[Midden-Oosten]]. Het traditioneel geschreven Arabisch is maar weinig veranderd sinds de [[codificatie]] ervan begon tegen het einde van de 8e eeuw in [[Koefa]] en [[Basra]]. Belangrijke figuren bij die codificatie waren [[al-Khalil]] en zijn leerling [[Sibawaihi]]. Deze twee werkten een [[Taalpurisme|puristisch]] en [[prescriptief]] systeem uit, dat bepaalde wat correct en wat fout taalgebruik was. Bij die codificatie steunde men op drie bronnen: de taal van de [[Jahiliyya|pre-islamitische]] poëzie, de taal van de [[Koran]] en het taalgebruik van de [[Bedoeïenen]].
| |||