Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Naam: linkfix
→‎Opdrachten: aanvullingen
Regel 4:
De naam van de instelling is enigszins misleidend, omdat die suggereert dat de RVA zich ook met arbeidsbemiddeling ("arbeidsvoorziening") bezighoudt. Dit was oorspronkelijk ook het geval, maar arbeidsbemiddeling werd bij de Belgische staatshervorming van 1989 een gewestbevoegdheid, die nu wordt uitgeoefend door het Vlaamse, Waalse en Brusselse gewest door resp. de [[VDAB]], de [[FOREM]] en de [[BGDA]]; in het Duitse taalgebied is arbeidsbemiddeling een bevoegdheid van de [[Duitstalige Gemeenschap]], die hiervoor het [[Arbeitsamt der Deutschsprachigen Gemeinschaft|ADG]] (Arbeitsamt der Deutschsprachigen Gemeinschaft) heeft opgericht. Niettemin hebben verschillende federale ministers van Sociale Zaken of Werk via de RVA een tewerkstellingsbeleid gevoerd, o.a. door middel van de Plaatselijke Werkgelegenheidsagentschappen ([[PWA]]), de [[dienstencheques]], en door een controle van de RVA op de beschikbaarheid van werklozen voor de arbeidsmarkt en het activeren van het zoekgedrag.
 
== Opdrachten en werking==
=== Werkloosheidsuitkeringen ===
Tot de kernopdrachten van de RVA hoort het bepalen van de wacht-, werkloosheids-, overbruggings-, en onderbrekingsuitkeringen. DezeDie wordenuitkeringen doorbetaalt echter niet de RVA zelf uit, maar vier zogenaamde "uitbetalingsinstellingen": de openbare uitbetalingsinstelling [[Hulpkas voor Werkloosheidsverzekeringen|HVW]] of de uitbetalingsinstellingen van de drie vakbonden die als uitbetalingsinstelling erkend werdenzijn ([[ABVV]], [[ACV]] en [[ACLVB]]). aangevraagdDeze enuitbetalingsinstellingen uitbetaald.fungeren Daarnaast zietvoor de RVAwerkloze toeals optussenschakel devoor nalevingalles vanwat demet reglementenzijn inzakeuitkeringsaanvraag, de werkloosheidbetaling en dewijzigingen controlein opzijn depersoonlijke doortoestand dete maken heeft. De uitbetalingsinstellingen verrichtevan de drie vakbonden leveren bovendien ook bijstand bij geschillen over de werkloosheidsuitkeringenuitkering.
 
Het werken met uitbetalingsinstellingen als tussenschakel heeft historische redenen. De moderne werkloosheidsverzekering gaat terug op de werkloosheidskassen van de vakbonden aan het begin van de 20e eeuw. Na de Tweede Wereldoorlog werd de werkloosheidsverzekering genationaliseerd (Besluitwet van 28 november 1944), maar in het klimaat van de jaren '40, dat gericht was sociale rust en herstel, wilde men de historische rol van de vakbonden behouden. Om echter te vermijden dat men als werkloze verplicht zou worden om lid van een vakbond te worden, heeft men in 1952 de openbare Hulpkas voor Werkloosheidsuitkeringen opgericht.
Een aantal uitkeringen worden echter door de RVA zelf uitbetaald, zoals [[loopbaanonderbreking]] en het [[tijdskrediet]].
 
Een tweede belangrijke taak van de RVA is het toezicht op de naleving van de reglementering inzake werkloosheid en de controle van de door de uitbetalingsinstellingen verrichte werkloosheidsuitkeringen. Daarbij voert de RVA niet alleen het onderzoek, maar legt ook zelf administratieve sancties op onder de vorm van uitsluitingen, gaande van één week tot volledige uitsluiting.
 
=== Overige uitkeringen ===
Een aantal uitkeringen worden echter door de RVA zelf uitbetaald, zoals [[loopbaanonderbreking]] en het [[tijdskrediet]]. Dergelijke uitkeringen zijn voor het eerst in de jaren 1980 uitbetaald, en omwille van de grote aantallen werklozen in die periode waren de uitbetalingsinstellingen geen vragende partij om ook hier als tussenschakel te fungeren.
 
De RVA is de grootste Openbare Instelling van Sociale Zekerheid in België: over heel 2005 kregen gemiddeld 1,2 miljoen personen een uitkering van de RVA.