Cape Canaveral Space Force Station: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 14:
Nadat [[NASA]] werd opgericht in 1958 begon de luchtmacht raketten voor NASA te testen vanaf CCAFS. De [[Redstone (raket)|Redstone]], [[Jupiter-C|Jupiter]], [[MGM-31 Pershing|Pershing]], [[Polaris (raket)|Polaris]], [[Thor (raket)|Thor]], [[Atlas (raket)|Atlas]], [[Titan (raket)|Titan]], Saturnus I en [[Saturnus IB]], [[LGM-30 Minuteman|Minuteman]]-raketten werden allemaal getest vanaf CCAFS.
Na de pioniersdagen van de ruimtevaart waarbij er bijna dagelijks (test)lanceringen plaatsvonden was het lange tijd zo dat hooguit 20 raketten (Titan, Atlas en Delta) per jaar werden gelanceerd vanaf het CCAFS. De meeste lanceerplaatsen lagen er vervallen bij. Door de snelle opkomst van commerciële ruimtevaart sinds 2010 heeft de 45SW zijn systemen nu aangepast om in de toekomst één lancering per 48 uur te kunnen
Lange tijd werden vanaf CCAFS alleen lanceringen in oostelijke richting (met de draairichting van de aarde mee) toegestaan. Lanceringen naar een baan die over de polen leidt (polar orbit) of tegen de draairichting van de aarde in werden meestal vanaf [[Vandenberg Air Force Base]] in Californië uitgevoerd. Op 31 december 2017 opende de USAF echter een corridor naar het zuiden voor polar orbit<ref>{{en}}{{aut|James Dean}}[http://www.floridatoday.com/story/tech/science/space/2017/12/31/southbound-cape-rockets-may-fly-new-path-toward-poles/975027001/ Southbound Cape rockets may fly new path towards poles]Florida Today, 31 december 2017</ref>. Met de huidige generatie draagraketten zou het gevaar voor neerstorten in Cuba verwaarloosbaar zijn. Voorwaarde voor het gebruik van deze corridor is dat draagraketten een intern automatisch zelfvernietigingssysteem aan boord hebben. Raketten van SpaceX en Orbital ATK zijn reeds met zo’n systeem uitgerust.
| |||