Amin al-Hoesseini: verschil tussen versies

Na de Tweede Wereldoorlog vluchtte hij eerst naar [[Zwitserland]] en vervolgens naar [[Frankrijk]]. Hier werd hij onder huisarrest geplaatst. Hij vluchtte vervolgens naar [[Egypte (land)|Egypte]], waar hij in [[1948]] asiel kreeg onder bescherming van de [[Moslimbroederschap]]. Hij werd door de leider van de Moslimbroederschap, [[Hassan al-Banna]], aangesteld tot vertegenwoordiger van deze (reeds machtige) organisatie in [[Mandaatgebied Palestina|Palestina]]<ref>[http://www.matthiaskuentzel.de/contents/islamic-antisemitism-and-its-nazi-roots Matthias Küntzel: ''Islamic Antisemitism And Its Nazi Roots''], April 2003</ref>, waardoor hij het leiderschap kreeg over de meeste Arabieren daar en de Arabische opstand tegen de Engelsen en de Joden aldaar leidde. Onder andere [[Joegoslavië]] vroeg na de oorlog om zijn uitlevering maar dit verzoek werd niet ingewilligd. Van 1948 tot [[1959]] leidde hij een [[Palestijnse regering (1948 - 1959)|Palestijnse regering]] die door enkele Arabische landen werd erkend maar die buiten de [[Gazastrook]] geen grondgebied had (Egypte hield de Gazastrook bezet, [[Jordanië]] had de [[Westelijke Jordaanoever]] geannexeerd en erkende al-Hoesseini's regering niet). In 1959 werd de regering door Egypte opgeheven. In 1956 publiceerde hij in Caïro zijn boek ''De Waarheid van het Palestijnse Probleem'' in het Arabisch. [[Yasser Arafat]], leider van de [[Palestijnse Bevrijdingsorganisatie|PLO]], was een groot bewonderaar van Hoesseini en noemde hem zelfs als een van zijn helden en stelde hem ten voorbeeld aan zijn medestrijders<ref>[http://www.politische-bildung-brandenburg.de/themen/rechtsextremismus/rechtsrock/nationalsozialismus-islamismus-terrorpop/nationalsozialismus-u-2 www.politische-bildung-brandenburg.de artikel ''El-Husseini'']{{dode link|datum=augustus 2017 |bot=InternetArchiveBot}} Citaat: ''Nach dessen Begräbnis nannte Arafat den Großmufti „unseren Helden“ nicht trotz, sondern wegen el-Husseinis Nazivergangenheit.''</ref>.