Spoorlijn Harlingen - Nieuwe Schans: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kruising met N31 bij Harlingen is in 2017 gewijzigd |
→De Noorder Spoorweg MIJ: +bronvraag; Taalpoetsje |
||
Regel 194:
Rond 1855 richtten de heren Sprenger en Heemstra de zgn 'Noorder Spoorweg-MIJ' op. Dit behelsde een doorgaande spoorverbinding van Harlingen via Zwolle en Oldenzaal naar het Duitse spoorwegknooppunt Salzbergen. In 'Tresoar' liggen een aantal grootformaat cahiers met zeer gedetailleerde tekeningen.
De samenstellers van het 2e kabinet Thorbecke/Rocussen-Heemstra{{bron?|Wie is die Rocussen? Heeft zo'n kabinet bestaan en wanneer? Wie zijn die samenstellers?}} besloten in 1860 tot het 'van Rijkswege' aanleggen van spoorwegen om ook Harlingen een kans te bieden zich op het Europees spoorwegnet aan te sluiten. Voor Harlingen betekende dit in 1876 een gerealiseerde spoor aansluiting te Ihrhove. Pas na de [[Eerste Wereldoorlog]] reden er regelmatig [[Doorgaand rijtuig|doorgaande rijtuigen]] tussen [[Amsterdam]], [[Bremen (stad)|Bremen]] en [[Hamburg]]. Niet veel later werd de internationale treindienst ingekort tot Groningen – Bremen. De doorgaande verbinding vanuit Engeland via de Harlingse haven is nooit tot stand gekomen.
Vanaf juli 1942 reed er [[Lijst van Jodentransporten vanuit Nederland|93 maal een goederentrein]] met in totaal meer dan 100.000 in Nederland wonende Joden, 245 Sinti en Roma vanaf [[station Hooghalen]], 5 km vanaf het kamp Westerbork, via Assen, Groningen en Nieuweschans over deze spoorweglijn naar de vernietigingskampen in Duitsland, Polen en Tsjechië; vaak naar Auschwitz maar ook naar [[Sobibór (vernietigingskamp)|Sobibór]], [[Theresienstadt (concentratiekamp)|Theresienstadt]] en [[Bergen-Belsen]]. Slechts 5.000 Joden en 32 Sinti en Roma die vanuit kamp Westerbork werden gedeporteerd overleefden de Tweede Wereldoorlog.
| |||