Roberta Peters: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pompidom (overleg | bijdragen)
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Manon naar Manon (opera)), met behulp van pop-ups
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{meebezig}}
[[Bestand:Roberta Peters 1974.JPG|thumb|rechts|Peters in 1974]]
'''Roberta Peters''' ([[New York (stad)|New York]], [[4 mei]] [[1930]] – [[18 januari]] [[2017]]) was een [[Verenigde Staten (hoofdbetekenis)|Amerikaanse]] [[sopraan (zangstem)|sopraan]].
 
==Levensloop==
Peters verwierf aanzienlijke bekendheid door gedurende vijfendertig jaar verbonden te zijn aan de [[Metropolitan Opera]] in New York.<ref name="auto">{{cite web|url=https://www.nytimes.com/2017/01/19/arts/music/roberta-peters-soprano-with-a-dramatic-entrance-dies-at-86.html?nytmobile=0|title=Roberta Peters, Soprano With a Dramatic Entrance, Dies at 86|first=Margalit|last=Fox|publisher=[[The New York Times]]}}</ref> Ze ontving de [[National Medal of Arts]] in 1998.
 
Ze werd aangemoedigd door de tenor Jan Peerce en begon studies toen ze dertien was bij William Herman, die bekend stond als een uitstekend stemmenleraar. Onder zijn leiding leerde ze ook Frans, Italiaans en Duits. Na zes jaar training zorgde Herman voor een auditie bij Rudolf Bing, de algemeen directeur van de Metropolitan Opera. Ze zong voor hem de tweede aria uit ''[[Die Zauberflöte|De Toverfluit]]'' en de test gaf zodanig voldoening dat hijBing haar contracteerde om de rol te spelen in februari 1951.
 
Ze begon onverwacht zelfs al vroeger, want in november 1950 werd ze aangezocht om de zieke Nadine Conner te vervangen in de rol van Zerlina in ''[[Don Giovanni]]''. Hoewel ze nooit eerder op de scène had gestaan en nog nooit met een orkest hadwas opgetreden, werd haar prestatie met groot enthousiasme begroet, en was haar carrière definitief begonnen.
 
Ze werd een lieveling van het Amerikaans operapubliek zowel in operahuizen als in voorstellingen voor een massapubliek, waar ze een groot voorstander van was.
Regel 32 ⟶ 31:
Met deze laatste rol beëindigde ze in 1985 haar carrière bij de Met.
 
Met de Met toerde Peters vaak doorheen Amerika en trad ook frequent op in de [[Cincinnati]] Opera. Tijdens die tournees nam ze nog andere rollen aan zoals ''Lakmé'' van [[Leo Delibes]], Juliette in ''[[Roméo et Juliette (Gounod)|Roméo en Julia]]'', Massenets ''[[Manon (opera)|Manon]]'', Violetta in ''[[La Traviata]]'' en Mimì in ''[[La bohème (opera)|La Bohème]]''.
 
Haar buitenlandse optredens omvatten: