Sweetheart of the Rodeo: verschil tussen versies

| titel = [[Sweetheart of the Rodeo]]

| volgende album = [[:Categorie: Muziekalbum uit 1969|1969]]<br/>[[Dr. Byrd & Mr. Hyde ]]

'''Sweetheart of the rodeo''' is het zesde studioalbum van de Amerikaanse folk rock band [[The Byrds]]. Op dit album spelen the Byrds countrymuziek, onder invloed van het nieuwe bandlid [[Gram Parsons]]. Het album wordt door critici beschouwd als invloedrijk en baanbrekend.

* [[Gram Parsons ]] - gitaar, orgel, piano en zang

* [[Kevin Kelley]] – drums

Bij het opnemen van hun nieuwe album heeft de band gebruik gemaakt van een aantal gastmuzikanten die hun sporen hadden verdiend in de countrymuziek.

[[Gram Parsons]] had eerder deel uitgemaakt van de [[International Submarine Band]], wiens album Safe at home een mengeling werd genoemd van hippie en hillbillie muziek. Earl P. Ball en Jay Dee Maness hebben ook gespeeld in de International Submarine Band. Loyd Green is een sessiemuzikant die onder meer gespeeld heeft met Johnny Cash en Bob Dylan. John Hartford was een Amerikaanse muzikant die vooral speelde op fiddle en banjo. Roy M. Huskey speelde met Slim Whitman, Merle Haggard en veel anderen. Clarence White was een bluegrass/country gitarist die onder meer heeft gespeeld bij de Kentucky Kolonels (bluegrass) en met [[Ricky Nelson]], [[Arlo Guthrie]] en veel anderen.

[[Roger McGuinn]] liep al een poosje rond met het plan om een album te maken dat de volledige ontwikkeling liet horen van de Amerikaanse populaire muziek vanaf bluegrass en Apalache muziek, gevolgd door country & western, jazz, rhythm -and -blues en rock, om te eindigen bij de nieuwe electronischeelektronische muziek en de synthesizer. Omdat the Byrds op dat moment maar uit twee personen bestond, moesten er eerst nieuwe muzikanten worden aangetrokken.

Ze kwamen in contact met de jonge muzikant [[Gram Parsons]], die een groot liefhebber was van country muziek en die graag een combinatie wilde spelen van country, rock, soul en rhythm -and -blues. Dat noemde hij Cosmic American Music. Ook [[Chris Hillman]] was erg gesteld op country muziek. Dat was ook al te horen op de voorgaande albums van the Byrds, Younger than yesterday (1967) en The Notorious Byrd brothers (1968).

Uiteindelijk werd Roger McGuinn overtuigd om zijn plan voorlopig over boord te zetten en gingen ze zich richten op de country muziek. Er werden sessiemuzikanten ingehuurd, die ervaring hadden in de countrymuziek. Roger McGuinn vond dat Parsons te overheersend was en heeft op de meeste opnames de leadzang van Gram Parsons vervangen door zijn eigen zang. Tenslotte bleven er maar drie nummers over met de solozang van Gram Parsons (''You ‘re still on my mind'', ''One hundred years from now'' en ''Hickory wind''). Op latere versies van het album is de oorspronkelijke zang wel te horen.

De openingstrack ''You ain’t going nowhere'' en het laatste nummer ''Nothing was delivered'' zijn allebei geschreven door [[Bob Dylan]] en kwamen later te staan op diens album The basement tapes (1975).Er staat een aantal traditionele countrysongs op dit album, zoals ''I am a'' ''pilgrim'', ''The Christian life'' (een country- gospelnummer van de [[Louvin Brothers]]) en ''Blue Canadien Rockies''. ''You don’t miss'' ''your water'' is oorspronkelijk een soulnummer dat op dit album gecombineerd is met country elementen. ''Pretty Boy Floyd'' is een bluegrass-achtig nummer waarop onder meer banjo, mandoline en fiddle meespelen. De ballad ''Hickory wind'' is later nogmaals opgenomen voor het solo album Grievous Angel van Gram Parsons (1974). Op veel nummers valt een combinatie te beluisteren van elektrische en akoestische instrumenten.

In 1997 is er een heruitgave van dit album verschenen met acht bonustracks. Deze heruitgave is geproduceerd door Bob Irwin. Op deze herziene uitgave staan enkele nummers die niet eerder zijn uitgebracht en alternatieve versies van albumtracks van Sweetheart of the rodeo.

In 2003 is een De Luxe Edition (dubbelalbum) verschenen met opnames van de [[International Submarine Band]] en alternatieve versies van Sweetheart of the rodeo met zang van [[Gram Parsons]].

# Radio Spot: Sweetheart of the rodeo.

Het album is opgenomen in de Columbia studios in Nashville Tenessee (9-15 maart 1968) en Hollywood , California (4 april – 27 mei 1968). De plaat is geproduceerd door Gary Usher, samen met de geluidstechnici Roy Halee en Charlie Bragg. Het album is uitgebracht op 30 augustus (Verenigde Staten) en 27 september(o.a. Europa) op Columbia Records (in onder meer de Verenigde Staten en Canada) en op CBS Records (in onder meer Europa, Zuid-Afrika en Mexico). Het album is op Compact Disc verkrijgbaar vanaf 1987.

Er zijn twee singles van dit album verschenen: ''You ain ‘t going nowhere'' (met als b-kant ''Artificial energy'') en ''I am a pilgrim'' (b-kant ''Pretty boy Floyd''). Op de site van [[Discogs]] is de discografie van dit album te raadplegen. Zie bronnen en referenties.

Op de albumhoes staat een tekening van een cowgirl (Sweetheart) in een grote hartvormige krans met gele bloemen. Daaromheen staan kleine plaatjes van cowboys (deelnemers aan de rodeo). Het ontwerp is van Goller and Butler Advertising. De illustratie is van Jo Mora en dateert uit 1933. Op de achterkant staat een huilende wolf.

Het album Sweetheart of the rodeo werd door de critici lovend ontvangen.De mengeling van country en rock was nog nooit in deze vorm verschenen. Het zou een weg banen voor latere bands zoals [[Flying Burrito Brothers]], [[Eagles]], [[Poco (band)|Poco]] en [[Jayhawks]] en ook zangers zoals [[Bob Dylan]] en [[Neil Young]]. [[AllMusic]] waardeerde het album met vijf sterren (het maximaal aantal). Recensent Mark Deming schreef over dit album: . ''If the Byrds didn't do country-rock first, they did it brilliantly, and few albums in the style are as beautiful and emotionally affecting as this.'' Het Amerikaanse tijdschrift [[Rolling Stone]] heeft in 2012 een lijst uitgebracht met de beste 500 albums aller tijden. Sweetheart of the rodeo stond op # 120 van die lijst.

Het album Sweetheart of the rodeo behaalde # 77 in de Amerikaanse Billboard album top 200 en in het Verenigd Koninkrijk # 45. In Nederland kwam dit album in 1973 twee weken in de hitlijst te staan, met als hoogste positie # 10. De single ''You ain’t going nowhere'' behaalde in de Amerikaanse Billboard 100 #74. De tweede single ''I am a pilgrim'' haalde de hitlijsten niet.

[[categorieCategorie:Muziekalbum uitvan 1968The Byrds]]