Versie van 17 jun 2018 22:47 bewerken Ronn (overleg \| bijdragen) moderatoren 63.282 bewerkingen →‎Wereldtentoonstelling: +monument ← Oudere bewerking		Versie van 20 aug 2018 21:34 bewerken ongedaan maken JAN52 (overleg \| bijdragen) 222 bewerkingen Verschillende correcties Nieuwere bewerking →
Regel 21: '''Valentin Vaerwyck''' ([[Gent]], [[3 maart]] [[1882]] - aldaar, [[27 november]] [[1959]]) was een [[Vlaanderen\|Vlaams]] [[architect]]. Hij was een zoon van architect Henricus Leopoldus Vaerwyck (1850-1919) en Celina Maria De Backer, en huwde in 1914 met Irma Alexandre. Hij was al vroeg geïnteresseerd in het werk van zijn vader en liep als 17-jarige stage bij de architect [[~~Etienne Mortier\|Etienne ''Stephan''~~Stéphane Mortier]]. Hij ligt begraven op [[Campo Santo (Gent)\|Campo Santo]] in [[Sint-Amandsberg]] in een grafzerk naar eigen ontwerp. Omwille van het belang dat men aan zijn werk hechtte, werd in 2010 een nieuwe straat in Gent naar hem genoemd: de "Valentin Vaerwyckweg". Dit is de verbinding tussen de R4 en de Sint-Denijslaan.▼ Hij wordt beschouwd als een van de belangrijke architecten van de eerste helft van de twintigste eeuw in Vlaanderen. ==Wereldtentoonstelling==▼ Vaerwijck wordt beschouwd als een van de belangrijkste architecten van de twintigste eeuw in Vlaanderen en was nauw betrokken bij de opbouw van de [[Wereldtentoonstelling van 1913]] in Gent. Met [[Geo Verbanck]] maakte hij het [[monument ter ere van de gebroeders Van Eyck]], dat ter gelegenheid van de tentoonstelling werd onthuld.▼ ▲==Wereldtentoonstelling 1913 in Gent== Vaerwyck was nauw betrokken bij de opbouw van de [[Wereldtentoonstelling van 1913]] in Gent. Hij ontwierp de wijk '''Oud Vlaendren''' en verschillende gebouwen voor de wijk '''Modern dorp''' ▲~~Vaerwijck wordt beschouwd als een van de belangrijkste architecten van de twintigste eeuw in Vlaanderen en was nauw betrokken bij de opbouw van de [[Wereldtentoonstelling van 1913]] in Gent.~~ Met [[Geo Verbanck]] maakte hij het ''[[monument ter ere van de gebroeders Van Eyck]]'', dat ter gelegenheid van de tentoonstelling werd onthuld. ==Werken <small>(Selectie)</small>== ~~Vaerwijck~~Vaerwyck ontwierp onder meer de volgende constructies: de Sint-Gertrudiskerk ([[Appelterre-Eichem]]) (1909) in samenwerking met ~~zij~~zijn vader Henri burgerhuis (Gent, Koningin Elisabethlaan 18) (1910) de zuil die ''Sire van Maldegem'' genoemd wordt (1913) en op het [[Sint-Veerleplein]] te Gent staat. Deze is een zeldzaam restant van de wereldtentoonstelling. het gemeentehuis van [[Zomergem]] (1923) villa "''Zeemeermin"'' ([[De Haan]], Rembrandtlaan 13) (1924-1927) het gemeentehuis van [[Uitbergen]] (1925-1927) het [[Gerechtsgebouw van Dendermonde]] (1927) villa "''La Clairière"'' ([[Sint-Martens-Latem]], Latemstraat 131) (1929) de kerk van de [[Oude Bareel]] ([[Sint-Amandsberg]]) (1930) de [[Sint-Pietersbuitenkerk]] (Gent) (1936-1937) Regel 42 ⟶ 48: Veeartsenijschool (Gent, Casinoplein 23 & Coupure 308, 312) herenhuis (Gent, Belfortstraat 29), in samenwerking met zijn vader burgerhuizen (Gent, Kortrijksesteenweg 892-898, 904), waaronder zijn eigen woning ''Eigen Heerd''. villa "''Green Lodge"'' (Gent, Gérard Willemotlaan 87) villa's in Gent en in De Haan. Hij kreeg ook opdrachten voor het tekenen van sociale woningen ([[Merelbeke]]) en was betrokken bij tal van restauraties van kerken, vooral in [[Oost-Vlaanderen]] ([[Oombergen]], [[Hansbeke]]...). Ook de restauratie van de [[Belfort van Gent\|Belforttoren]] (Gent) was van zijn hand. ==Trivia== ▲Omwille van het belang dat men aan zijn werk hechtte, werd in 2010 een nieuwe straat in Gent naar hem genoemd: de "Valentin Vaerwyckweg". Dit is de verbinding tussen de R4 en de Sint-Denijslaan. ==Literatuur== Anthony DEMEY, ''Valentin Vaerwyck: Van Oud-Vlaendren tot Nieuw Provinciehuis'', uitgave in opdracht van de [[Bestendige Deputatie]] van de Provincieraad van Oost-Vlaanderen, 1993, Gent, 64 blz., ISBN 9074311091 ==Externe link==

Valentin Vaerwyck: verschil tussen versies