Koninkrijk Sardinië: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 93:
Victor Emanuel II installeerde in 1850 een liberale regering onder graaf [[Camillo Benso di Cavour]] en werd de drijvende kracht achter de Italiaanse eenheidsbeweging ([[Risorgimento]]). Sardinië vocht in de [[Krimoorlog]] met [[Turkije]], [[Engeland]] en [[Frankrijk]] tegen [[Rusland]]. In [[1859]] trok Victor Emanuel samen met Frankrijk ten strijde tegen Oostenrijk. Sardinië verkreeg in [[1860]] het door [[Napoleon III]] veroverde [[Lombardisch-Venetiaans Koninkrijk]], waarbij Frankrijk als tegenprestatie [[Savoye (land)|Savoye]] en [[Nice]] (voorheen ''Nizza'') verkreeg. Datzelfde jaar sloten [[Hertogdom Parma en Piacenza|Parma]], [[Groothertogdom Toscane|Toscane]], [[Hertogdom Modena en Reggio|Modena]] en [[Romagna]] zich bij Sardinië aan en begon [[Giuseppe Garibaldi]] met zijn campagne om Zuid-Italië te veroveren. Hij kreeg het [[Koninkrijk der Beide Siciliën]] er snel onder en ontmoette te [[Gaeta (stad)|Gaeta]] - waar koning [[Frans II der Beide Siciliën|Frans II]] van de Beide Siciliën zijn laatste bolwerk had - Victor Emanuel II die vanuit het noorden oprukte.
 
Op [[17 maart]] [[1861]] werd het koninkrijk [[Koninkrijk Italië (1861-1946)|Italië]] uitgeroepen met Victor Emanuel II als koning. Sardinië als landapart koninkrijk hield op te bestaan en werd deel van het nieuwgevormde Italië.
 
== Koningen van Sardinië ==