Open Vlaamse Liberalen en Democraten: verschil tussen versies

| naam = Open Vlaamse Liberalen en Democraten<br />(Open VldVLD)

'''Open Vlaamse Liberalen en Democraten''', afgekort als '''Open VldVLD''', is een [[Vlaanderen|Vlaamse]] [[liberalisme|liberale]] [[politieke partij]] die eind 2014 63.239 leden telde.<ref>[http://www.demorgen.be/binnenland/open-vld-telt-meeste-leden-bb8604d1/ Ledenaantal eind 2014 in De Morgen]</ref> De partij ontstond in 2007 na kartelvorming tussen de VLD, de Nederlandstalige afdeling van [[Vivant]] en het [[Liberaal Appèl]]. Na de [[Nieuw-Vlaamse Alliantie|N-VA]] en de [[Christen-Democratisch en Vlaams|CD&V]] is de Open Vld de grootste partij in het Vlaams Parlement. In de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] is ze eveneens de derde Vlaamse partij, na N-VA en CD&V, met evenveel zetels als de sp.a. De Open VldVLD zit in de federale, de Vlaamse en in de Brusselse Hoofdstedelijke regering, en behoort tot de meerderheid in de provincies Limburg, Vlaams-Brabant, Oost- en West-Vlaanderen en in heel wat gemeenten.

[[Jong VLD]] is de onafhankelijke jongerenafdeling van Open VldVLD.

Medio maart 2007 bracht de ''Open VldVLD'' een 200 bladzijden tellend boekwerk uit met als titel "Een open boek, 8 jaar Verhofstadt". In dit boek maakt de ''Open VldVLD'' een balans op van de op dat moment voorbije twee [[legislatuur|legislaturen]] met Verhofstadt als [[premier (regeringsleider)|premier]].

De [[Vlaamse verkiezingen 2009|Vlaamse verkiezingen]] op [[7 juni]] [[2009]] brachten een grote nederlaag teweeg voor Open VldVLD. De partij behaalde 14,6% van de stemmen, een daling van 5,2% tegenover [[2004]]. Na de verkiezingsnederlaag te hebben toegegeven, diende voorzitter Bart Somers zijn ontslag in.<ref>[http://deredactie.be/permalink/1.542641 Bart Somers stapt als voorzitter Open VldVLD, [[deredactie.be]] (7 juni 2009)]</ref> Guy Verhofstadt werd aangesteld als ad interim-voorzitter tot de herfst van 2009.

Op 26 april 2010 viel de [[Regering-Leterme II]] omdat Open VldVLD geen oplossing meer zag in de onderhandelingen over de splitsing van BHV en de staatshervorming, en uit de coalitie stapte. Dit maakte nieuwe federale verkiezingen noodzakelijk, en onder leiding van [[Alexander De Croo]] voerde de partij campagne. Evenwel verloor de partij 5 kamerzetels en hield er nog 13 over, en ging van 5 naar 4 senaatszetels.

Op 14 oktober 2012 grepen gemeenteraadsverkiezingen plaats. Her en der liep voor Open VldVLD de uitslag terug tegenover 2006. Maar in een aantal steden en gemeenten, zoals Hoeilaart, Lokeren, Lochristi, Kapellen en Oudenaarde, kon de partij de burgemeesterszetel behouden, of, zoals in Kortrijk, Staden en Zelzate, de zetel veroveren waar sinds decennia CD&V en socialisten de plak hadden gezwaaid. Zo veroverde Vincent Van Quickenborne in Kortrijk de sjerp. Alexander De Croo nam op 17 oktober diens taken als vicepremier en minister van Pensioenen over, en werd in december opgevolgd door Gwendolyn Rutten als partijvoorzitter.

Open Vld kwam in recente jaren enkele malen door schandalen in opspraak. In 2007 moest Vlaams minister [[Fientje Moerman]] aftreden na beschuldigingen van onder andere het geven van opdrachten aan bevriende Open VldVLD'ers zoals Guy Serraes. Er waren beschuldigingen van vriendjespolitiek tegen het kabinet Dewael en de politietop, waarvoor hij bevoegd is, en die tegen [[Karel De Gucht]] in verband met handel met voorkennis in de [[Fortis]]-aandelen van zijn schoonmoeder. Tot op heden bleken deze dossiers ongegrond.

De meest recente is de zaak Vijnck. Deze begon in [[april 2009]] toen federaal parlementslid [[Dirk Vijnck]] [[Libertair, Direct, Democratisch|Lijst Dedecker]] verliet om bij Open VldVLD te gaan. Na het overlopen van Vijnck dreigde [[Libertair, Direct, Democratisch|Lijst Dedecker]] haar financiering als fractie te verliezen aangezien een fractie in de Kamer uit 5 kamerleden dient te bestaan. Na het vertrek van Vijnck kwam dit aantal op 4 te liggen. In [[mei]] keerde Dirk Vijnck terug naar Lijst Dedecker. Toen bleek dat [[Bart Somers]] Dirk Vijnck een parlementair mandaat of een andere functie die hem een vergelijkbaar loon (€&nbsp;5.000 netto) zou opleveren gedurende één legislatuur (4 jaar, 2011-2015), had toegezegd indien Vijnk niet zou verkozen zijn in 2011. Dit contract was door Somers en Vijnck getekend. Bart Somers bleef aan als partijvoorzitter, maar zijn positie was verzwakt; hij kon voorzitter blijven vanwege de nakende verkiezingen. In juni 2009 nam hij uiteindelijk ontslag na de verkiezingsnederlaag voor het Vlaams Parlement.

Op 12 mei schreef [[De Standaard]] dat het merk Open VldVLD 'in vrije val is'. 'Plots daalt het aantal mensen dat voor Open VldVLD zou stemmen, met 3,8 procentpunten. Het is duidelijk dat de toestand rond Dirk Vijnck (LDD) de partij imagoschade heeft bezorgd', zegt Harry Demey van het reclamebureau LDV United. Ook het aantal mensen dat opgeeft 'te houden van het merk Open VldVLD', is gedaald van 18,8 procent naar 15,5 procent.

Het Liberaal Appèl maakt sinds de dood van Ward Beysen opnieuw deel uit van Open VldVLD.

De VLD was een rechts-liberale partij. Tijdens de jaren 80 van de 20e eeuw werd partijleider [[Guy Verhofstadt]] nog vergeleken met [[Margaret Thatcher]], maar de huidige Open Vld voert een koers die [[progressief liberaal]] is en zich inspireert op het sociaalliberalisme dat onder meer terug te vinden is in de werken van [[Karl Popper]], [[John Stuart Mill]], [[Thomas Paine]], [[Amartya Sen]] en [[Martha Nussbaum]]. Deze koerswijziging werd in 2007 vertaald in de naamswijziging van VLD naar Open VldVLD.