Adhesieve tandheelkunde: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Guger (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Siebrand (overleg | bijdragen)
clean up, Replaced: gebruik maken → gebruikmaken met AWB
Regel 1:
Met '''adhesieve tandheelkunde''' bedoelt men deze disipline van de [[tandheelkunde]] die gebruik makengebruikmaken van producten die kleven aan de tand. Met kleven bedoelt men een chemische verbinding maken tussen de tand en het product. Deze materialen kunnen een [[composiet (tandvulling)|composiet]], [[glasionomeercement]] of [[compomeer]] zijn.
Het voordeel van de adhesieve tandheelkunde is dat men geen ondersnijdingen of retentieplaatsen moet maken om deze materialen op zijn plaats te kunnen houden zoals bij de amalganen. Men moet dus minder tandweefsel opofferen.
De adhesieve materialen hebben meestal de kleur van de tand.
Regel 8:
'''Glazuurconditionering met fissuurverzegeling''' is erop gericht groeven in het glazuur af te dekken zodat suikers en bacteriën zich er niet meer kunnen ophopen. Deze techniek werd in 1955 ontwikkeld door [[Michael Buonocore]]. Hij behandelde het glazuur eerst met verdund [[fosforzuur]] om minuscule putjes te laten ontstaan, waarop een daarna aangebrachte beschermende laag kon hechten. Zijn werk werd de basis voor allerlei andere toepassingen, maar het ''sealen'' zoals vandaag de dag wordt toegepast op kindergebitten lijkt nog het meest op Buonocores eerste toepassing.
 
[[Categorie:Tandheelkunde]]