Ardipithecus ramidus: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 32:
In 2009 werd de schedel beschreven van een volwassen individu dat de bijnaam [[Ardi]] kreeg. De schedel was zeer fragmentarisch en vervormd maar werd door een computer gereconstrueerd. ''A. ramidus'' bleek een ten opzichte van de lichaamsgrootte kleine hersenholte te bezitten met een inhoud van 300-350 cm³. De bovenkaak stak sterk vooruit maar de onderkaak niet. Dat laatste is anders dan bij de chimpansee en zou duiden op een verminderde agressie binnen de groep. Anders dan bij ''Australopithecus'' is de schedel over de jukbeenderen niet sterk verwijd.<ref>Suwa, G; Asfaw, B.; Kono, R. T.; Kubo, D.; Lovejoy, C. O.; White, T. D.; et al. 2009. "The ''Ardipithecus ramidus'' skull and its implications for hominid origins". ''Science''. '''326'''(5949): 68, 68e1–68e7</ref>
 
In 2015 concludeerde een studie dat de zwakkere hoektanden wezen op een verhoogde ouderzorg: mannetjes zouden hun energie meer in de kinderen steken dan in het onderling vechten. Dat zou geleid hebben tot minder [[seksuele dimorfie]] en meer [[pedomorfie]], het behoud van kinderlijke trekken. Dit zou een belangrijke factor geweest zijn in de evolutie van de mens, in een proces van zelfdomesticering.<ref>Clark, Gary; Henneberg, Maciej. 2015. "The life history of ''Ardipithecus ramidus'': A heterochronic model of sexual and social maturation". ''Anthropological Review''. '''78'''(2): 109-132</ref>
 
{{Tabel voorlopers en oude verwanten van de mens}}