Robert Falcon Scott: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Archief100% (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Scott of the Antarctic crop.jpg|thumb|Robert Falcon Scott]]
'''Robert Falcon Scott''' ([[Devonport (Plymouth)|Devonport]], [[6 juni]] [[1868]] – [[Antarctica]], (vermoedelijk) [[29 maart]] [[1912]]) was een [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] marineofficier en [[ontdekkingsreiziger]], die beroemd is geworden als leider van twee [[Expeditie (ontdekkingstocht)|expedities]] naar [[Antarctica]]. Tijdens zijn tweede expeditie kwam hij samen met zijn vier metgezellen om het leven op de terugtocht van de [[Zuidpool]], die hij bereikt had op 17 januari 1912, een maand na [[Roald Amundsen]].
 
== Jeugd en vroege carrière ==
Regel 60:
Terwijl Scott zich met zijn ploeg op het ijsplateau probeerde te redden, werden op de basis zoals door Scott bevolen voorbereidingen gemaakt om per hondenslee nieuwe voorraden naar het zuiden te brengen, die nodig waren voor het laatste deel van de terugtocht. Tijdens de reis naar de pool had Scott de orders hieromtrent echter verscheidene keren gewijzigd. De laatste versie, waarin Scott vroeg dat Meares met de honden tot 82° à 83° ZB zou komen tegen half februari, veel verder dan het oorspronkelijke "One Ton Depot" op 79°29'ZB, had hij mondeling doorgegeven aan Edward Evans net voor deze begin januari vanop het poolplateau terugkeerde naar de basis.
 
Scott rekende erop dat Evans tijdig terug zou zijn, maar, levensgevaarlijk getroffen door scheurbuik, kwam deze pas eind februari terug op de basis. De gewijzigde orders werden hierdoor niet gemeld, en bovendien was Cecil Meares, de hondendrijver die door Scott veel verder zuidelijk was meegenomen dan gepland, uit onvrede hierover huiswaarts vertrokken met de ''Terra Nova'', die begin februari in McMurdo was aangekomen. Atkinson, die de leiding had op de basis, kon enkel een beroep doen op Cherry-Gerrard, die geen enkele ervaring had met honden en navigatie. Samen met Meares' assistent Dimitri vertrok hij op 25 februari naar "One Ton Depot", waar ze aankwamen op 4 maart en de voorraden deponeerden. Gebrek aan hondenvoer in het depot en steeds slechter weer, waarbij hij niet kon navigeren, weerhielden hem ervan door te gaan op zoek naar Scott. Op 10 maart keerden ze terug naar de basis zonder enig spoor van de poolgroep. Eind maart waagde Atkinson samen met Keohane nog een laatste poging om Scott te vinden, maar op 30 maart, nauwelijks enige vooruitgang boekend en ervan overtuigd dat Scott ten onder gegaan was, keerde hij terug.
 
Na de overwintering op Kaap Evans vertrok op 29 oktober een zoektocht naar de vermiste poolreizigers. Op 12 november werd de ondergesneeuwde tent met de lichamen van Scott, Bowers en [[Edward Adrian Wilson|Edward Wilson]] gevonden. Tot kort voor zijn dood hield Scott een dagboek bij, dat samen met een aantal brieven naast hem werd gevonden. Zijn [[laatste woorden]] schreef hij op [[29 maart]]: ''"For God's sake look after our people"''<ref>Scott Polar Research Institute, [http://www.spri.cam.ac.uk/museum/exhibitions/scottletters/ Scott's final letters home],</ref> (In godsnaam, zorg voor onze mensen).
 
Na het lezen van het dagboekverslag werd nog gezocht naar Oates, maar van hem werd enkel de slaapzak teruggevonden. De tent en de lichamen werden na een korte plechtigheid overdekt met een sneeuwheuvel waarop met ski's een kruis werd aangebracht.