Jean-Henry d'Anglebert: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
0 bron(nen) gered en 1 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.5beta)
k ss is niet bèta, replaced: s één van → s een van (2), bv. → bijvoorbeeld (2), Princeβe → Princeße met AWB
Regel 5:
D'Anglebert was organist van de broer van [[Lodewijk XIV]], de [[Filips van Orléans (1640-1701)|hertog van Orléans]] (''ordinaire de la musique de la Chambre du Roy et de Monsieur, frère unique de Sa Majesté, pour le clavessin'') en van het klooster van de Jacobijnen, een [[Dominicanen]]orde, in de rue St.Honoré. D'Anglebert was ook in dienst van [[Maria Anna van Beieren (1660-1690)|Marie-Anne Christine de Bavière]], na haar huwelijk in 1680 met haar neef de kroonprins, de [[Lodewijk van Frankrijk (1661-1711)|Grand Dauphin]]. Deze posities en zijn mogelijke studie bij De Chambonnières moeten hem een goed zichtbare positie hebben gegeven in het toenmalige Parijs.<ref name="Scheibert">Scheibert, B. (1986), Jean-Henry d'Anglebert and the Seventeenth-Century Clavecin School</ref>
 
D'Anglebert was de laatste 29 jaar van zijn leven in dienst van koning Lodewijk XIV.<ref>Hofmusici kochten of erfden hun titel. De dag waarop een musicus zijn benoeming kreeg (de ''charge'', de opdracht of benoeming) is geen betrouwbare indicatie voor het moment dat hij bij het hof aanving. Vaak was hij al langer in dienst en gewaardeerd voordat hij de officiële titel kreeg; de nieuwe titel voegde niet noodzakelijkerwijs nieuwe taken toe. Titels konden worden verkocht en het was daarmee een lucratieve aanvulling op de positie. Een eenvoudige omzetting (''survivance'') zette de post over van de één op de andere naam, waarbij de omzetting effectief werd bij het overlijden van de verkoper. Een andere mogelijkheid – bv.bijvoorbeeld bij oudere of zieke musici - was dat de omzetting gedurende het leven van de verkoper al plaatsvond of dat er taken werden gedeeld.
 
De titel van de musicus bepaalde zijn rang. De ''musicien ordinaire'' stond direct onder de musicien-officier; de term ''ordinaire'' duidde aan dat de musicus regulier diende aan het hof en met de frequentie die paste bij zijn dienstverband. Musici van lagere rang, die men nodig had op meer irreguliere basis, werden ''musiciens extraordinaires'' en ''musiciens suivant la Cour'' genoemd; Scheibert</ref>
Regel 24:
De orgelwerken zijn waarschijnlijk in het begin van de jaren zestig van de 17e eeuw geschreven. De composities tonen, net als die van D'Angleberts collega en tijdgenoot [[François Roberday]], de invloed van de [[Girolamo Frescobaldi]], zoals die in Frankrijk was doorgegeven door [[Johann Jakob Froberger]]. De fuga's zijn imitatief, volgen het 17e-eeuwse Franse gebruik, en niet [[contrapunt]]isch, met welke textuur men nu veelal fuga's associeert.
 
D'Anglebert was ééneen van de weinige componisten die stukken transcribeerde van luitcomponisten zoals Pinel, Mésangeau en de Gaultiers, waarbij hij er niet naar streefde de luitstijl zo getrouw mogelijk na te bootsen, maar juist equivalenten op het klavier te vinden voor die luitstijl.<ref name="Anthony">Anthony, James R. (1997), French Baroque Music</ref>
 
De titel van de verzameling luidt: ''Pièces de clavecin/Composées par J.Henry d'Anglebert/ordinaire de la [[Musique du roi|Musique de la Chambre du Roy]]/ avec la manière de les joüer/Diverses Chaconnes, Ouvertures, et autres airs/ de Monsieur de Lully mis sur cet Instrum.t/ Quelques Fugues pour l'Orgue/ et/ les Principes de l'Accompagnement./ Livre premier/ Avec Privilège du Roy''.
 
De verzameling gaat vergezeld van een opdracht aan Marie-Anne, de prinses de Conti (1666-1739).<ref>na D'Angleberts dood zette zij haar klavecimbellessen voort bij [[François Couperin]]; Scheibert</ref>
<ref>''A son Altesse Serenissime, Madame la PrinceβePrincesse de Conty, Fille du Roy''
''Madame''
''Je vous présente un receuil de mes pièces de Clavecin. Il n'i eut jamais un hommage plus legitimement deu. Je les ay presque toutes composée pour Votre Altesse Serenissime. Et je puis dire qu'elles vous doivent leurs principales beauté. Les graces naturelles qui acompagnent tout ce que vous faites se répandoient dans votre maniere de joüer des votre plus tendre enfance. Et lors que j'avois eu l'honneur de vous môntrer quelques unes de ces pièces , vous mêliez des traits dans l'exécution qui me donnoient de nouvelles Idées, et qui m'ont fait produire ce que l'on trouvera ici de plus agreable. Toutes les maîtres qui ont eu la gloire de contribuer a votre éducation ont éprouvé la même chose, et se sont perfectionnez en vous donnant des leçons. Le ciel nous fait voir en vous, Madame, un assemblage parfait de tout ce qui peut rendre acomplies les Personnes de votre rang. Autant élevée par les qualitez de l'esprit et du corps que vous l'êtes par votre naissance, vous faites sentir des que l'on vous void que vous eloge, mais ce dessein est trop grand et trop aus dessus de mes forces. Je dois seulement essayer de vous faire connoître combien je suis sensible aux bontez dont vous m'avez toujours honoré. C'est aussi principalement pour avoir ocasion de les publier que je me suis determiné a faire paroître mes ouvrages: Et si je souhaite qu'ils passent a la posterité, c'est pour faire aller au de la de ma vie les marques de la reconnoissance tres respectueuse avec laquelle je suis
Regel 63:
**Gaillarde – Courante – Sarabande et double – Gigue
 
D'Angleberts 15 transcripties van luitwerken omvatten werken uit de vroegere 17e eeuw. Ze betreffen 12 werken van [[Ennemond Gaultier]], bijgenaam le vieux (1575-1651) en ééneen van zijn neef [[Denis Gaultier]], bijgenaamd le jeune (1603-1672), [[René Mesengeau]] (overleden in 1638) en [[Germain Pinel]] (overleden in 1661).<ref name="Scheibert"/>
 
De preludes zijn geschreven als [[préludes non mésure]]s (zie bv.bijvoorbeeld de ''Prelude non mesuré'' uit de suite in G [http://icking-music-archive.org/scores/anglebert/p_de_cl/danglebert-I-Prelude.pdf]{{dode link|datum=augustus 2017 |bot=InternetArchiveBot }}). Dat wil zeggen dat de gebruikelijke maataanduidingen (oftewel de 'verticale streepjes' op de notenbalken om de maat aan te geven) zijn weggelaten. De wijze van notatie en de notenwaarden geven wel een aanduiding over hoe het werk zal lopen, maar de uitvoerder heeft een grotere vrijheid om invulling te geven aan het werk.
 
==Externe link==