Zwarte boon: verschil tussen versies

De kleine, glimmende, '''zwarte schildpadboon''' (vertaald uit het Engels), is vooral populair in de [[Latijns-Amerikaanse keuken]]. Hij wordt vaak simpel de '''zwarte boon''' genoemd (''frijol negro'' in het [[Spaanse taal|Spaans]], ''feijão preto'' in het [[Portugese taal|Portugees]]), al kan dit verwarring met andere typen zwarte bonen veroorzaken. Het is een stamboon die behoort tot de gewone boon (Phaseolus vulgaris). De boon kan gedroogd bewaard worden, maar wordt ook veel geconserveerd in blik of glas. Gedroogde zwarte bonen moeten voor het koken ongeveer 8 uur geweekt worden, waarna ze een uur gekookt moeten worden.