Verfransing van Brussel: verschil tussen versies

| first= Xavier | last= Rousseaux | coauthors= René Lévy | location= | year= 1997 | pages= 462 | isbn=9782802801153 |accessdate=26 april 2013}}</ref><!--zie bladzijde 226--> en bestendigde zich na de [[Belgische Revolutie|Belgische onafhankelijkheid]].<ref name="degroof"/><!--zie bladzijde 54--><ref name="gubin">{{fr}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_1.pdf |title=La situation des langues à Bruxelles au 19ième siècle à la lumière d'un examen critique des statistiques |first=Eliane |last=Gubin |year=1978 |edition=Taal en Sociale Integratie, I |publisher=[[Université Libre de Bruxelles]] (ULB) |page=33-80 |accessdate=26 april 2013 |format=pdf}}</ref><!--zie bladzijde 51--> Het Nederlands — waarvan de [[Standaardtaal|standaardisering]] in België nog erg zwak was<ref name="balans"/><!--zie bladzijde 17--><ref name="busekist"/><!--zie bladzijde 191--><ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 47--> — kon niet wedijveren met het Frans, de exclusieve taal van het gerecht, de administratie, het leger, de cultuur, het onderwijs en de media.<ref name="bitsch"/><!--zie bladzijde 120--><ref name="tétart"/><!--zie bladzijde 31--><ref name="jaumain"/><!--zie bladzijde 47--><ref name="kok"/><!--zie bladzijde 369--><ref name="marynissen"/><!--zie bladzijde 143--> Het prestige van het Frans werd zodanig breed gedragen<ref name="jaumain"/><!--zie bladzijde 48--><ref name="bogaert"/><!--zie bladzijde 118--><ref name="kramer"/><!--zie bladzijde 112--><ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 50--><ref name="hasquin2"/><ref name="vrints"/><!--zie bladzijde 209--> dat na 1880,<ref name="veron"/><!--zie bladzijdes 77 en 257--><ref name="velthoven"/><!--zie bladzijde 283--><ref name="balans"/><!--zie bladzijde 84--> en vooral rond de eeuwwisseling,<ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 70--> de kennis van het Frans onder de Nederlandssprekenden explodeerde.<ref name="blampain"/><!--zie bladzijde 247--> Hoewel tot na het midden van de 20e eeuw de meerderheid van de Brusselse bevolking tweetalig bleef,<ref name="blampain"/><!--zie bladzijde 248--><ref name="kramer"/><!--zie bladzijde 103--> werd het [[Brabants (hoofdbetekenis)|Brabants dialect]]<ref name="witte">{{fr}} {{cite book