Tempeliers: verschil tussen versies

De '''Orde van de Tempeliers''' of '''Tempelorde''' (''Orde van de Arme Ridders van Christus en de Tempel van Salomo'') ([[Latijn]]: ''Pauperes commilitones Christi Templique Solomonici'') was een [[Christendom|christelijke]] [[Kruisridderorden|kruisridderorde]] die ten tijde van de [[kruistocht]]en als klein onderdeel van de kruisvaarderslegers een [[Godsdienstoorlog|Heilige Oorlog]] tegen de [[moslim]]s voerde in het [[Heilige Land]]. Ze waren gestructureerd als een [[monnik]]enorde naar het model van de [[cisterciënzers]] en zowel monastiek als militair actief. De orde is ontstaan uit een broederschap van vooral Franse kruisvaarders, waarvan ten minste [[Hugo van Payns]] en de Vlaamse edelman [[Godfried van Sint-Omaars]] deel uitmaakten. De broederschap legde rond 1118 de klassieke monastieke beloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid af ten overstaan van de [[Latijns patriarchaat van Jeruzalem|Latijnse patriarch van Jeruzalem]]. De orde werd vervolgens officieel erkend door de [[Rooms-katholieke Kerk|Katholieke Kerk]] in [[1129]] en bleef bijna 200 jaar bestaan. De Tempeliers werden uiteindelijk zo machtig en rijk, dat de Franse koning [[Filips IV van Frankrijk|Filips de Schone]] er alles aan deed om van hen af te komen.