Harkema: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 80.56.26.18 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Brimz Labels: Terugdraaiing Ongedaan maken |
|||
Regel 26:
Na de Tweede Wereldoorlog werd Harkema-Opeinde door bestuurders en buitenstaanders beschouwd als een onwenselijk geheel. Volgens een artikel in ''[[Het Vrije Volk]]'' in 1949 was het een dorp zonder bestaansmogelijkheden, waar 35 jaar eerder het 'kwade volk' (uitgestotenen van de samenleving) uit Friesland zich had verzameld en zo was uitgegroeid tot het 'ellendigste' van Friesland. De in 'verwildering' opgroeiende kinderen dreigden 'niets anders te worden dan wat hun vaders zijn'. In 1952 versterkte pedagoog [[Martinus J. Langeveld|Martinus Jan Langeveld]] op basis van de bevindingen van een rapporteur ter plaatse in zijn rapport ''Maatschappelijke verwildering der jeugd'' het beeld dat het slecht was gesteld met het dorp. In het erbij behorende Bronnenboek stelt de rapporteur:
Dit onwetenschappelijke persoonlijke oordeel, dat sloeg op enkele excessen, die zelfs deels niet eens allemaal in het dorp zelf plaatsvonden, leverde een storm van kritiek op. De regionale media en ''[[De Waarheid (krant)|De Waarheid]]'' nam het op voor de bevolking en probeerde een evenwichtiger beeld van het dorp te schetsen.<ref name=AT/><ref>{{Citeer web|url=http://www.delpher.nl/nl/kranten/view?identifier=ddd%3A010371541%3Ampeg21%3Aa0119|titel=Harkema-Opeinde. Een aardig uitziend dorpje in het Oosten van Friesland|bezochtdatum=|auteur=|datum=7 november 1953|werk=De Waarheid|uitgever=|pagina's=p. 6|taal=}}</ref> Toch bleef dit vooroordeel hangen bij bestuurders en onderzoekers. In 1953 schreef het Economisch Technologisch Instituut in Friesland (ETIF) voor de gemeente Achtkarspelen een rapport met de titel ''Sociale en economische problemen van de gemeente Achtkarspelen'' waarin wederom gesteld werd dat het dorp geen toekomst had en waarin geadviseerd werd:
|