Versie van 24 jul 2018 17:40 bewerken Hooiwind (overleg \| bijdragen) 4.416 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 25 jul 2018 11:10 bewerken ongedaan maken SvenDK (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 29.540 bewerkingen →‎Eerste taalwetten: typo Nieuwere bewerking →
Regel 366: <big>De Brusselse gemeenten worden uitgesloten van de vernederlandsing van het lokale bestuur.</big><ref name="velthoven2"/><!--zie bladzijde 250--> Tussen ~~1973~~1873 en de [[Eerste Wereldoorlog]] werden meerdere [[Taalwetgeving in België\|taalwetten]] gestemd. Samen garandeerden ze een beperkte plaats voor het Nederlands in Vlaanderen, zonder aan de suprematie van het Frans in het algemeen te raken.<ref name="wils2"/><!--zie bladzijde 59--><ref name="balans"/><!--zie bladzijde 31--><ref name="kossmann"/><!--zie bladzijde 213--><ref name="louckx"/><!--zie bladzijde 134--> De vroege taalwetgeving versterkte evenwel het Nederlands als overkoepelende standaardtaal voor de Vlaamse dialecten — in 1840 had de regering officieel de [[Geschiedenis van de Nederlandse spelling\|spelling van het Nederlands]] vastgelegd<ref name="louckx"/><!--zie bladzijde 130--> — hoewel ze nog steeds een lage status genoot.<ref name="balans"/><!--zie bladzijde 32--> In 1873 werd de wet-Coremans (de ''[[Taalwetgeving in België#1873: de eerste taalwet\|eerste taalwet]]'') goedgekeurd, die aan Nederlandstaligen onder meer het recht gaf in het Nederlands terecht te staan.<ref name="busekist"/><!--zie bladzijde 201--> Op verzoek van de beklaagde kon de strafzaak nog steeds in het Frans verlopen.<ref name="wils2"/><!--zie bladzijde 59--><ref name="louckx"/><!--zie bladzijde 133--> Deze strafwet betrof enkel de Vlaamse provincies [[Limburg (Belgische provincie)\|Limburg]], [[Antwerpen (provincie)\|Antwerpen]], [[West-Vlaanderen]] en [[Oost-Vlaanderen]] en het [[arrondissement Leuven]], en de flaminganten verkregen niet de toepassing ervan in het [[arrondissement Brussel]].<ref name="velthoven2"/><!--zie bladzijde 250--> In 1872 had het Brusselse [[Hof van beroep (België)\|Hof van Beroep]] voor het eerst pleidooien in het Nederlands toegestaan, op voorwaarde dat er een vertaling in het Frans zou worden voorzien.<ref name="wils2"/><!--zie bladzijde 59-->

Verfransing van Brussel: verschil tussen versies