Versie van 26 jun 2017 04:23 bewerken ErikvanB (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Terugdraaiers 548.640 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 25 jul 2018 10:21 bewerken ongedaan maken Bitbotje (overleg \| bijdragen) bots, Uitgezonderden van IP-adresblokkades 1.829.432 bewerkingen k →‎top: leestekens, replaced: <sup>–</sup> → <sup>−</sup> met AWB Nieuwere bewerking →
Regel 1: [[Bestand:Beta Negative Decay.svg\|{{largethumb}}\|[[Feynmandiagram]] van een β<sup>−</sup> verval van een [[neutron]] tot een [[proton (deeltje)\|proton]], een [[elektron]] en een [[neutrino]]]] Het '''W-boson''' is een [[elementair deeltje\|elementair]] [[Boson (deeltje)\|boson]] dat de [[zwakke kernkracht]] overbrengt (W is afkomstig van 'weak', oftewel 'zwak') en komt in twee varianten voor: positief geladen W<sup>+</sup> en negatief geladen W<sup>–−</sup>. Het werd ontdekt in 1983 in het [[CERN]]-lab. De natuurkundigen [[Simon van der Meer]] en [[Carlo Rubbia]] kregen onder andere voor hun bijdrage aan de ontdekking van het W-boson in 1984 de [[Nobelprijs voor Natuurkunde]]. De [[massa (natuurkunde)\|massa]] van het W-boson is 80,4 [[elektronvolt\|GeV]]/c<sup>2</sup>. Een W-boson ontstaat bijvoorbeeld als een [[neutron]] vervalt tot een [[Proton (deeltje)\|proton]], een vorm van [[bètaverval]]:

W-boson: verschil tussen versies