Ryan Lochte: verschil tussen versies

In [[Shanghai]] kroonde hij zich tot koning van de [[wereldkampioenschappen zwemmen kortebaan 2006]] door zes medailles mee naar huis te nemen. Individueel pakte hij het goud op de 200 meter rugslag en de 200 en 400 meter wisselslag en eindigde hij als vijfde op de 200 meter vrije slag, op de 100 meter vlinderslag strandde hij in de halve finales. Samen met [[Scott Usher]], [[Jayme Cramer]] en [[Nicholas Brunelli]] veroverde hij de zilveren medaille op de 4×100 meter wisselslag, op de 4×100 meter vrije slag sleepte hij samen met Nicholas Brunelli, [[Matt Grevers]] en [[Jason Lezak]] de bronzen medaille in de wacht. Samen met Nicholas Brunelli, Jayme Cramer en [[Larsen Jensen]] legde hij beslag op de bronzen medaille op de 4×200 meter vrije slag. Tijdens de [[Pan Pacific kampioenschappen zwemmen 2006]] in [[Victoria (Canada)|Victoria]] veroverde Lochte de zilveren medaille op zowel 100 meter rugslag als de 200 meter wisselslag, op andere afstanden werd hij uitgeschakeld in de series. Op de 4×200 meter vrije slag sleepte hij samen met Michael Phelps, Peter Vanderkaay en Klete Keller de gouden medaille in de wacht.

 

 

In [[Manchester]] nam de Amerikaan deel aan de [[wereldkampioenschappen kortebaanzwemmen 2008]]. Op dit toernooi veroverde hij de wereldtitels op alle wisselslagafstanden en de zilveren medaille op de 200 meter rugslag. Samen met [[Bryan Lundquist]], [[Nathan Adrian]] en [[Doug Van Wie]] sleepte hij de wereldtitel in de wacht op de 4×100 meter vrije slag, op de 4×100 meter wisselslag legde hij samen met [[Randall Bal]], [[Mark Gangloff]] en Nathan Adrian beslag op de zilveren medaille. Samen met [[Robert Margalis]], Larsen Jensen en Doug Van Wie eindigde hij als vierde op de 4×200 meter vrije slag. De derde dag van de Amerikaanse trials voor de [[Olympische Zomerspelen 2008|Olympische Spelen van Peking]] werden een teleurstelling voor Lochte. Hij plaatste zich nog wel als snelste voor de finale van de 200 meter vrije slag, maar zag af van deelname om zich te concentreren op de finale van de 100 meter rugslag, die twintig minuten later werd gezwommen. Lochte, vice-wereldkampioen op de 100 rug, kwam in die finale echter niet verder dan een derde plaats en miste zo een ticket voor Peking. Tijdens die Spelen in Peking kwam Lochte eerst in actie op de 400 meter wisselslag, voor het eeuwige duel met Michael Phelps, die had voor de Spelen aangegeven vooral dat duel te vrezen. Lochte kon echter niet aan de verwachtingen voldoen en bleef twee seconden boven zijn persoonlijk record, hij moest tevreden zijn met het brons. Daarna veroverde hij samen met Phelps, [[Ricky Berens]] en Peter Vanderkaay de gouden medaille op de 4×200 meter vrije slag. Op vrijdag 15 augustus werd Lochte eerst olympisch kampioen op de 200 meter rugslag, later op de ochtend sleepte hij de bronzen medaille in de wacht op de 200 meter wisselslag.