Paus Pelagius I: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 8:
| opvolger = [[Paus Johannes III|Johannes III]]
}}
'''Pelagius I''' ([[Rome (stad)|Rome]], geboortedatum onbekend - aldaar, [[4 maart]] [[561]]) was de 60e [[paus]] van de [[Rooms-katholiekeKatholieke Kerk|Katholieke Kerk]].
 
Hij was de zoon uit een [[adel (klasse)|adel]]lijk [[Romeinse Rijk|Romeins]] geslacht. Zijn vader, een zekere Johannes, was de leider van een van de twee toenmalige kerkdistricten in Italië. Pelagius was ééneen van de metgezellen van [[paus Agapitus I]] op zijn missie naar [[Byzantium (stad)Byzantion|Byzantium]], en verbleef daar als [[nuntius]].
'''Pelagius I''' ([[Rome (stad)|Rome]], geboortedatum onbekend - aldaar, [[4 maart]] [[561]]) was de 60e [[paus]] van de [[Rooms-katholieke Kerk|Katholieke Kerk]].
 
Toen in [[546]] [[paus Vigilius]] naar Byzantium gezonden werd, bleef Pelagius in Rome. Toen [[Totila]], koning van de [[Goten]] Rome belegerde, was de paus nog afwezig en fungeerde Pelagius als afgezant. Hij deed er alles aan om het hongerige volk te helpen, wat hem zijn vermogen kostte, maar faaldeslaagde er niet in. Het stemde Totila echter wel milder nadat deze Rome had ingenomen.
Hij was de zoon uit een [[adel (klasse)|adel]]lijk [[Romeinse Rijk|Romeins]] geslacht. Zijn vader, een zekere Johannes, was de leider van een van de twee toenmalige kerkdistricten in Italië. Pelagius was één van de metgezellen van [[paus Agapitus I]] op zijn missie naar [[Byzantium (stad)|Byzantium]], en verbleef daar als [[nuntius]].
 
Na de dood van zijn voorganger werd Pelagius door [[Justinianus I]] aangewezen als opvolger. Men vermoedde dat Pelagius achter de dood van Vigilius, in veel opzichten een stroman van Justinianus, zat. Alleen door een eed te zweren op het Heilige Kruis en het Evangelie kon hij zich van de verdenkingen ontdoen. Hoewel hij eerst een tegenstander was van Justinianus' verzoeningsleer met betrekking tot onder andere de [[Monofysitisme|monofysieten]], nam hij later diens standpunt over. Dit maakte de Heilige Stoel erg ongeloofwaardig bij haar volgelingen, en Pelagius' opvolgers hebben veel tijd moeten besteden aan het vinden van een oplossing hiervoor.
Toen in [[546]] [[paus Vigilius]] naar Byzantium gezonden werd, bleef Pelagius in Rome. Toen [[Totila]], koning van de [[Goten]] Rome belegerde, was de paus nog afwezig en fungeerde Pelagius als afgezant. Hij deed er alles aan om het hongerige volk te helpen, wat hem zijn vermogen kostte, maar faalde. Het stemde Totila echter wel milder nadat deze Rome had ingenomen.
 
Na de dood van zijn voorganger werd Pelagius door [[Justinianus I]] aangewezen als opvolger. Men vermoedde dat Pelagius achter de dood van Vigilius, in veel opzichten een stroman van Justinianus, zat. Alleen door een eed te zweren op het Heilige Kruis en het Evangelie kon hij zich van de verdenkingen ontdoen. Hoewel hij eerst een tegenstander was van Justinianus' verzoeningsleer met betrekking tot onder andere de [[monofysieten]], nam hij later diens standpunt over. Dit maakte de Heilige Stoel erg ongeloofwaardig bij haar volgelingen, en Pelagius' opvolgers hebben veel tijd moeten besteden aan het vinden van een oplossing hiervoor.
 
==Literatuur==