Diplomatie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Ontwikkeling van de diplomatie: oudheid |
|||
Regel 13:
Het uitwisselen van gezanten tussen staten kwam al voor in de oudheid. In vredestijd werden zelfs gezanten uitgewisseld tussen rivaliserende staten, zoals bepaalde Griekse stadstaten en het [[Perzische Rijk]]. Ook [[Alexander de Grote]] gebruikte diplomaten. Diplomatie was eveneens een noodzakelijk hulpmiddel voor de grote Hellenistische koninkrijken, die in het Midden-Oosten meerdere oorlogen vochten en vaak onderhandelden over een vredesverdrag.
Na de val van het West-Romeinse Rijk namen de Germaanse koningen het gebruik om gezanten uit te wisselen over. Permanente gezantschappen ontstonden tussen Venetië en het Oost-Romeinse rijk in de twaalfde eeuw. In 1455 zette Francesco Sforza, hertog van Milaan, voor het eerst in de geschiedenis van de diplomatie, een permanente diplomatieke vertegenwoordiging op bij de Republiek Genua. Onder invloed van de Venetiaanse diplomatie werd het gebruik om permanent vertegenwoordigers uit te wisselen vanaf de vijftiende eeuw in West-Europa verspreid.
De opkomst van de moderne diplomatieke structuren van West-Europa en aanverwanten was aan het begin van de [[18e eeuw]] afgerond en is eigenlijk nooit meer weggeweest. Het begon destijds met de uitwisseling van ambassadeurs als vertegenwoordigers van koningen of het landsbestuur in den vreemde en is uitgegroeid tot allesomvattende organisaties op regionaal ([[Europese Unie]]) en mondiaal niveau ([[Verenigde Naties]] en aanverwante organisaties).
| |||