Flora (overzichtswerk): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Niet-nuttige link
→‎Nederland: wiki HHT
Regel 11:
 
===Nederland===
In de 19e eeuw verschenen de ''Flora van Noord-Nederland'' van [[Herman Christiaan van Hall|Van Hall]] en de ''Flora van Nederland'' van [[Cornelis Antonie Jan Abraham Oudemans|Oudemans]]. Deze flora's waren moeilijk toegankelijk vanwege de vele vaktermen en het ontbreken van Nederlandse namen. Alleen de wetenschappelijke namen werden genoemd. De ''Zakflora'' van [[Willem Frederik Reinier Suringar|W.F.R. Suringar]] was de eerste waar Nederlandse namen in voorkwamen. De onderwijzer [[Hendrik Heukels|H. Heukels]] had al veel meer Nederlandse namen in zijn flora die verscheen in 1883. Een probleem hierbij was dat er geen officiële Nederlandse namen waren, er waren alleen volksnamen. Dat had als gevolg dat er voor dezelfde soort verschillende namen waren en dezelfde namen voor verschillende soorten waren. Een andere vernieuwing van Heukels was dat hij in zijn flora voor het determineren het [[Eichlersysteem|systeem van Eichler]] gebruikte. In 1899 verscheen de ''[[Heimans, Heinsius en Thijsse's geïllustreerde flora van Nederland|Geïllustreerde Flora]]'' van [[Eli Heimans|Heimans]] en [[Jac. P. Thijsse|Thijsse]] (later Heimans, [[Han Heinsius|Heinsius]] en Thijsse). Dit was de eerste flora met afbeeldingen. Deze was bedoeld voor een breed publiek en daarom probeerden de schrijvers zo veel mogelijk vaktermen te vermijden. In 1907 publiceerde Heukels het ''Woordenboek der Nederlandsche volksnamen van planten'' waardoor de Nederlandse namen eindelijk eenduidig werden.
 
Na de dood van Heukels krijgt zijn flora (''[[Heukels' Flora van Nederland]]'') steeds meer een wetenschappelijke status door toedoen van zijn opvolgers Wachter en van Ooststroom. Deze laatste is professioneel botanicus en conservator bij het [[Rijksherbarium]]. De Flora van Heimans, Heinsius en Thijsse blijft laagdrempeliger en na de dood van de naamgevers van deze flora wordt [[Jacob Heimans]] de belangrijkste redacteur. Na zijn dood neemt J. Mennema de 23ste druk voor zijn rekening die in 1994 verschijnt. In de jaren tachtig verschijnt de vijfdelige ''[[Nederlandse Oecologische Flora]]'', een zeer uitgebreid overzicht met grote aquarellen van de Nederlandse flora.