Razzia van Putten: verschil tussen versies

Voor de 48 teruggekeerden was het na de oorlog niet gemakkelijk hun verhaal te vertellen. Putten was in rouw. Door het grote verdriet van nabestaanden bestond er ook onbegrip en wantrouwen over hun terugkeer. Binnen de wederopbouw van Nederland was er weinig aandacht voor hun verhaal. Van opvang en begeleiding was in deze tijd nog geen sprake. Daarnaast bleek hun persoonlijk verhaal vaak te moeilijk om te vertellen. Pas vele jaren later begonnen enkele teruggekeerden te vertellen over de verschrikkingen in de kampen. De verhalen die er zijn van de teruggekeerden zijn te vinden op de website van Stichting Oktober 44

Er zijn geen overlevenden meer van de Razzia van Putten. De laatste overlevende was Jannes Priem<ref>[http://www.nu.nl/binnenland/3556541/laatste-overlevende-razzia-putten-overleden.html Laatste overlevende razzia Putten overleden], [[NU.nl]], 22 augustus 2013</ref> (10 december 1925–22 augustus 2013). Priem overleefde de kampen Neuengamme, Husum-Schwesing, Ladelund, Meppen-Versen en Bergen-Belsen, de straten van Hamburg tijdens de luchtaanvallen van de geallieerden en de aanval op de [[Thielbek (schip, 1940)|Thielbek]] in de Lübeckerbocht.Zijn Nog tot kort voor zijn dood vertelde hij zijn verhaal isop hierlezingen tein lezenNederland http://www.oktober44en in Duitsland.nl/het<ref>{{Link YouTube|id=xUoOkC-verhaal-van-jannes-priemtjBg|label=Vergeven maar nooit vergeten}}</ref>