Curaçaose slavenopstand van 1795: verschil tussen versies

In de stad had intussen de koloniale raad besloten om de Rodeweg (van Willemstad naar Bandabao) te bewaken met een groep van tachtig vrije zwarten en achteacht blanke mariniers om de stad te beschermen tegen aanvallen van de rebellen. Verder besloot ze een kleine macht bestaande uit twaalf militairen en dertig vrije zwarten onder commando van luitenant R.G. Plegher (Pleeger) naar Bandabou te sturen. Deze groep ging per boot van Willemstad naar Boca San Michiel en van daar te voet naar Portomari, waar Tula en zijn volgelingen hun kamp hadden opgeslagen. Ze onderschatten de aanvalskracht van de rebellen, maar ze wilden ook in de stad voldoende verdedigers houden. In die turbulente dagen doorkruisten veel vijandige schepen de [[Caraïbische Zee]], en ook [[Zeeroverij|piraten]] waren actief.