Ovidius: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→A. Verbanning naar Tomis: correcte informatie aangeleverd Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app Bewerking via Android-app |
→A. Verbanning naar Tomis: Grammatica gecorrigeerd Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app Bewerking via Android-app |
||
Regel 20:
De reden voor deze verbanning is nooit echt opgehelderd. Ovidius zelf schrijft in zijn werk ''Tristia'' (''Treurzangen'') dat een ''carmen'' (gedicht) en een ''error'' (vergissing) hem ten val brachten. Het gaat volgens Ovidius om het gedicht de ''[[Ars Amatoria]]'' <ref>{{Aut|M. d’Hane-Scheltema}}, ''Ovidius Lessen in Liefde'', Amsterdam, 2004, vertaling van ''Ars amandi'' en ''Remedia amoris'', pp. 7-8.</ref> , dat met zijn frivole losbandigheid tegen de morele hervormingen van keizer Augustus indruiste. Deze vaardigde juist allerlei wetten uit ter bevordering van de moraliteit, omdat het volk in zijn ogen moreel was afgegleden na de burgeroorlogen. Oude normen en waarden moesten in ere worden hersteld. Zo kwamen er wetten om het familieleven meer aanzien te geven: overspel en echtscheiding werden bestraft, koppels aangezet om meer kinderen te krijgen, vrijgezellen en kinderloze echtparen beboet. Ovidius’ werk stond daar haaks op. In zijn werken ging het voornamelijk over verliefdheid, passie, erotiek, trouw, bedrog, jaloezie.
Ovidius vertelt ook wat de vergissing inhield: hij had per ongeluk iets gezien, wat hij niet had mogen zien. Over wat hij precies zag is veel gespeculeerd. Misschien had hij Augustus betrapt tijdens een amoureuze ontmoeting? Een andere mogelijke reden betreft [[Julia Caesaris maior|Julia]], Augustus' enige dochter. Ze was drie keer getrouwd. De eerste keer met Marcellus (de zoon van Octavia, de zus van Augustus), de tweede keer met [[Marcus Vipsanius Agrippa|Agrippa]] en de derde keer met [[Tiberius Iulius Caesar Augustus|Tiberius]]. Het huwelijk met Tiberius mislukte en Julia ging een aantal keren vreemd. Ze zou zelfs een keer met Ovidius vreemd gegaan zijn. Hier zou Ovidius misschien iets te loslippig over geweest zijn. Dit zou volgens [[H.J. Rose]]<ref name="H.J. Rose, AHoLL, 326">{{Aut|H.J. Rose}}, ''A Handbook of Latin Literature: From the Earliest Times to the Death of St. Augustine'', Londen - New York, 1954<sup>3</sup> (= 1996), p. [https://books.google.be/books?id=7rot7D20cRsC&pg=PA326 326].</ref> een belachelijk idee zijn omdat zij als geliefde prinses zich niet snel aangetrokken zal hebben gevoeld tot een man van vijftig die geen hoge sociale status had. We weten het niet, maar Ovidius vond kennelijk dat hij geen misdaad had begaan en het slachtoffer was van een misverstand.
Daar, in een uithoek van de Romeinse wereld, leidde de frivole stadsmens Ovidius een troosteloos bestaan in eenzaamheid, en kwijnde langzaam weg te midden van wat hij barbaren noemde. Door zijn verbanning had Ovidius geen zin meer om de Fasti af te maken.<ref> G.J.M. Bartelink, Klassieke Letterkunde, Utrecht, 1964, 7e druk 2000, pagina 218 </ref> Zijn vrouw bleef achter in Rome. Augustus stond Ovidius weliswaar toe zijn bezit en burgerrechten te behouden, maar het stak de dichter enorm uit de beschaafde wereld te zijn verstoten. Voor iemand uit de Romeinse [[bovenklasse]] was de verbanning een gruwelijke straf. Zonder ooit in eer hersteld te zijn is Ovidius overleden in 18 n.C. Volgens sommige bronnen was dit halverwege 17 n.C., maar in de Fasti beschrijft hij de bouw van een nieuwe tempel voor Jupiter in oktober dat jaar. Dat nieuws had natuurlijk wat tijd nodig om in Tomis aan te komen, dus Ovidius zal begin 18 n.C. zijn gestorven.<ref name="H.J. Rose, AHoLL, 326"/>
| |||