Pierre Lescot: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Louvre_FranzI.JPG vervangen door Paris_75001_Cour_Carrée_Louvre_Aile_Lescot_01a_frontal.jpg. Hym411: [[commons:CO... |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
[[Bestand:Hotel de ville paris045.jpg|thumb|Standbeeld Pierre Lescot]]
'''Pierre Lescot''' de Lissy, seigneur du fief de La Grange du Martroy en seigneur van Clagny ([[Parijs]], [[1510]] - aldaar, [[1578]]) was een Frans
== Achtergrond ==
Lescot had een andere achtergrond dan de middeleeuwse meester-metselaars, maar ook dan architecten als
== Realisaties ==
[[Bestand:FontaineDesInnocents01.jpg|thumb|Fontaine des Innocents]]
* Het doksaal van de [[Église Saint-Germain-l'Auxerrois]] (1541-1544). Dit werd
* Het
* De ''Fontaine des Nymphes'' (1549), later
*
Het bouwwerk waarmee het Frans classicisme werd gevestigd was niet van [[Sebastiano Serlio]] maar van Lescot: de Cour Carré van het Louvre in Parijs waaraan in 1546 in opdracht van [[Frans I van Frankrijk|Frans I]] werd begonnen. Die laatste haalde de Grosse Tour naar beneden, het zuidwestelijke gedeelte van gebouwen, en gaf de taak aan Lescot om het fort om te bouwen in een paleis. Hij stierf voor er met dat project meer dan een begin gemaakt was, maar Lescot bouwde onder Hendrik II verder en gaf het binnenplein viermaal zijn oorspronkelijke afmetingen. Het vergrote ontwerp werd meer dan een eeuw later voltooid.
Lescot bouwde alleen de zuidelijke helft van de westzijde en heeft zodoende gewerkt aan één van de hoogst aangeschreven, nog bewaard gebleven monumenten van de Franse renaissance gemaakt in de 'klassieke' fase, zo genoemd om deze periode te onderscheiden van die waarin gebouwen als het [[kasteel van Chambord]]<ref>"Het château de Chambord is een combinatie van stijlen. Het grondplan, de torentjes, de hoge daken en de lange schoorstenen doen denken aan het gotische Louvre, maar het ontwerp, later door Franse bouwmeesters sterk gewijzigd, is afkomstig van een Italiaan, een leerling van Giuliano da Sangallo. Het idee de vertrekken functioneel te groeperen is uit Italië geïmporteerd en werd in Frankrijk een traditie." uit JANSON, H.W., Wereldgeschiedenis van de kunst, De Haan: Houten, 1994, p. 496</ref> verrees. Bij de St. Pierre en te Chambord zijn elementen ontleend aan de vroege renaissance, terwijl Lescot zich liet inspireren door [[Bramante]] en diens opvolgers.
Lescots blok bevatte een trap aan het noordelijke gedeelte en twee ''Grandes Salles''. De trap was op zijn Italiaans. De lagere van de twee zalen, gekend als de 'Salle des Cariatides' geeft nog steeds een idee van zijn oorspronkelijke flair. De [[kariatide]]n nemen de plaats in van de pilaren, in wat eigenlijk enkel en alleen een ornamentele hall was. Dit was gekend als het 'Tribunal'. Lescot bouwde ook een hoekpaviljoen aan deze vleugel, die appartementen van de koning bevatten, ze kregen de naam 'Pavilion du Roi'.
[[Bestand:Paris_75001_Cour_Carrée_Louvre_Aile_Lescot_01a_frontal.jpg|thumb|Façade Pierre Lescot]]
===
De façade is gedecoreerd met een variëteit in de behandeling van de vensters en met gedetailleerde zuilen en pilasters van de [[Korinthische orde|Korinthische]] en [[composietorde]]. De weelderigheid van deze sculpturale gevelbehandeling wordt versterkt door de figuren en reliëfs zowel binnen als buiten het gebouw, vervaardigd door beeldhouwer
{{Appendix|2=
; literatuur
* {{Aut|DAUFRESNE, J.C.}}, ''Louvre & Tuileries, architectures de papier'', Brussel: Mardaga, 1987, pp. 20-21, 159
* {{Aut|HAUTECOEUR, L.}}, ''Histoire du Louvre: le château, le palais, le musée des origines à nos jours 1200-1928'', Paris: L’Illustration, 1940
Regel 31 ⟶ 34:
* {{Aut|VYNCKT, R.J. van}}, ''International dictionary of architects & architecture. 2. Architecture'', Detroit: Saint James Press, 1993, pp. 237-241
* {{Aut|WATKIN D.}}, ''De westerse architectuur. Een geschiedenis'', Roeselare: Roularta Books, 2001
; voetnoten
{{References}}
}}
|