Izjaslav I: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
aan trivia doen we niet, naar lopende tekst verhuist
Regel 25:
Izjaslav werd prins van [[Vorstendom Toerov|Toerov]] en in 1052 prins van [[Veliki Novgorod|Novgorod]]. Volgens het testament van zijn vader werd hij na diens overlijden in 1054 grootvorst van Kiev. Izjaslav was een van de auteurs van de ''Pravda Jaroslavitsjej'', een onderdeel van de [[Roesskaja Pravda]], het eerste wetboek van [[Kievse Rijk|Kiev-Roes']]. Ook gaf hij de monniken van het [[Holenklooster van Kiev]], de hele berg waar hun gangen in lagen en liet er door bouwmeesters uit [[Constantinopel]] een fraaie kerk bouwen.
 
In 1068 werd Izjaslav verjaagd door een opstand in Kiev, veroorzaakt door zijn weigering om een oorlog te beginnen tegen de [[Koemanen]]. Het jaar daarop kon hij Kiev weer veroveren met hulp van een Pools leger. Maar in 1073 moest Izjaslav opnieuw vluchten, nu voor zijn eigen broers. Izjaslav zocht hulp in Polen, Duitsland en bij de [[paus]]. De Paus zond Izjaslav in 1075 een kroon, als teken dat hij hem als de wettige grootvorst zag. InOver 1076de konkroon hijvan zijnde positiepaus terugwinnen.(1075): Tweede jaarkroon later voerde Izjaslav een campagne tegenen de opstandigebijbehorende prinsen(loze) Olegtitel Svjatoslavitsj"Koning envan Borisde Vjatsjeslavitsj.Rus'" Hoewelwerd dieeen zicherfstuk haddenvan teruggetrokkende uitprinsen de stadvan [[TsjernihivWolynië]],. beslootIn1215 Izjaslavwerd de stadtitel tegewijzigd belegeren.in Oleg"''Rex Galiciae et Lodomeriae''", en Borisging probeerdende kroon achtereenvolgens over op de stadHongaarse koningen, tePoolse ontzettenkoningen en het(na kwamde bij[[Poolse NizjynDelingen]]) totop eende Oostenrijkse veldslagkeizers. OlegDe enlaatste Borismet werdende verslagentitel maarwas Izjaslav[[Karel sneuvelde.I van Oostenrijk]], tot 1918.
 
In 1076 kon hij zijn positie terugwinnen. Twee jaar later voerde Izjaslav een campagne tegen de opstandige prinsen Oleg Svjatoslavitsj en Boris Vjatsjeslavitsj. Hoewel die zich hadden teruggetrokken uit de stad [[Tsjernihiv]], besloot Izjaslav de stad te belegeren. Oleg en Boris probeerden de stad te ontzetten en het kwam bij Nizjyn tot een veldslag. Oleg en Boris werden verslagen maar Izjaslav sneuvelde. Na de slag bij Nizjyn: Boris sneuvelde ook maar Oleg vluchtte naar de [[Rijk der Chazaren|Chazaren]]. Die namen hem gevangen en zonden hem naar de keizer in Constantinopel, die Oleg in ballingschap zond. Hij zou op [[Rodos (eiland)|Rodos]] met een Byzantijnse edelvrouw zijn getrouwd maar dat is misschien alleen maar legende. Uiteindelijk wist Oleg na een aantal jaren met hulp van Koemaanse stammen Chernihiv opnieuw in bezit te krijgen, waar hij in 1115 overleed en werd begraven.
 
==Huwelijk en kinderen==
In 1043 maakte zijn vader Jaroslav een overeenkomst met koning [[Casimir I van Polen]] waarin Tsjervern erkend werd als een deel van Kiev. Deze overeenkomst werd bezegeld met een dubbel huwelijk: dat van [[Casimir I van Polen|Casimir]] met Dobronega (Jaroslavs zus) en dat van Izjaslav met Casimirs zuster Gertrude van Polen (ca. 1025 - 4 januari 1108), dochter van [[Mieszko II Lambert van Polen]] en [[Richeza van Lotharingen]]. Izjaslav en Gertrude kregen de volgende kinderen:
 
Getrude had de Egbert-[[Psalter (boek)|Psalter]] geërfd en liet daar haar gebedenboek aan toevoegen. De Egbert-Psalter was oorspronkelijk gemaakt voor aartsbisschop [[Egbert van Trier]], zoon van [[Dirk II van Holland]], en bevindt zich nu in het stedelijk museum van [[Cividale del Friuli]].
 
Izjaslav en Gertrude kregen de volgende kinderen:
* Mstislav (ovl. 1069), prins van Novgorod (1054–1067), prins van [[Vorstendom Polotsk|Polotsk]] in 1069. Zijn zoon Rostislav overleed in 1093 en werd in Kiev begraven in de kerk van de Heilige Maagd van de Tienden.
* Jaropolk (ovl. 1086), volgde zijn vader op maar verloor na twee jaar de titel van grootvorst. Hij bleef een belangrijke rol spelen in de politiek tot hij in 1086 werd vermoord. Trouwde met Kunigunde van Weimar. Ze kregen twee zoons die in het begin van de twaalfde eeuw werden gedood, en twee dochters: een trouwde met de prins van [[Minsk]] en de ander met de graaf van Schwarzenberg.
* [[Svjatopolk II van Kiev|Svjatopolk]]
* Eudoxia (ovl. 1089), 1088 getrouwd met Mieszko Bolesławowic (ca. 1069 – 1089), prins van [[Krakau]]
 
==Trivia==
Getrude had de Egbert-[[Psalter (boek)|Psalter]] geërfd en liet daar haar gebedenboek aan toevoegen. De Egbert-Psalter was oorspronkelijk gemaakt voor aartsbisschop [[Egbert van Trier]], zoon van [[Dirk II van Holland]], en bevindt zich nu in het stedelijk museum van [[Cividale del Friuli]].
 
Over de kroon van de paus (1075): de kroon en de bijbehorende (loze) titel "Koning van de Rus'" werd een erfstuk van de prinsen van [[Wolynië]]. In1215 werd de titel gewijzigd in "''Rex Galiciae et Lodomeriae''", en ging de kroon achtereenvolgens over op de Hongaarse koningen, Poolse koningen en (na de [[Poolse Delingen]]) op de Oostenrijkse keizers. De laatste met de titel was [[Karel I van Oostenrijk]], tot 1918.
 
Na de slag bij Nizjyn: Boris sneuvelde ook maar Oleg vluchtte naar de [[Rijk der Chazaren|Chazaren]]. Die namen hem gevangen en zonden hem naar de keizer in Constantinopel, die Oleg in ballingschap zond. Hij zou op [[Rodos (eiland)|Rodos]] met een Byzantijnse edelvrouw zijn getrouwd maar dat is misschien alleen maar legende. Uiteindelijk wist Oleg na een aantal jaren met hulp van Koemaanse stammen Chernihiv opnieuw in bezit te krijgen, waar hij in 1115 overleed en werd begraven.
 
[[Categorie:Heerser van het Kievse Rijk]]