Walcheren: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
10Guillot (overleg | bijdragen)
→‎Middeleeuwen: literatuur
10Guillot (overleg | bijdragen)
Regel 31:
Eind 7e eeuw kwam [[Willibrord]] naar Walcheren, vernielde er een plaatselijk afgodsbeeld en stichtte op dezelfde plek een kerk. Het eiland was een 'kroondomein' en groeide in rijkdom.
 
Tijdens de aanval van de Noormannen in [[837]] werd het eiland verdedigd door graaf Ekkehard (Eggihard) en hertog Hemming, een broer van de Deen [[Harald Klak]]. Het eiland werd geplunderd, Hemming en Ekkehard kwamen om bij de aanval, er werden grote verwoestingen aangericht en er waren veel slachtoffers. De overvallers, onder leiding van Hemmings neef [[Harald junior]], gingen er met een rijke buit vandoor en namen veel vrouwen in gevangenschap mee. Walcheren was een uitstekende uitvalsbasis voor Harald. Walcheren zou tientallen jaren een 'piratennest' blijven.<ref>L.v.d.TuuTuuk (2015), ''Vikingen'', Omniboek, Utrecht, 2016, pp 134, 169-173</ref> Vanuit Walcheren konden de Vikingen oversteken naar Oost-Engeland. Ze konden er foerageren en een gunstige wind afwachten. Walacria (Walcheren, de handelsnederzetting Domburg) was door de handel met Engeland de bekendste havenplaats in het zuidelijke Noordzeebekken. Vanwege de strategische ligging was het ook een garnizoensplaats. De Vikingen hadden er een haven voor hun vloot en organiseerden ook hiervandaan plundertochten in het Scheldegebied. Walacria, de nederzetting Domburg, is door de zee verzwolgen. De laatste resten verdwenen in de 19e eeuw. In 841 gaf [[Lotharius I]] Walcheren in leen aan de Vikingen om zo nieuwe bondgenoten te werven, dit leidde tot een langdurige aanwezigheid van de Vikingen in het gebied wat toen [[West-Frisia]] heette.
 
Walachria-Bevelandia (behorend tot Rijks-Vlaanderen) was een eenheid die later Zeeland bewesten Schelde werd genoemd (de huidige regio Midden-Zeeland). De Vlaamse graaf Boudewijn IV werd in 1012 de eerste graaf van een deel van het gebied dat, tussen 1162 en 1189, Zeelandia/Zeeland zou gaan heten. Het gebied stond toen, zoals vermeld, bekend als Walachria-Bevelandia en Middelburg was, kort na de eerste millenniumwisseling, door de Duitse koning Hendrik II de Heilige (973 - 1024) aangewezen als bestuurscentrum. Middelburg ontstond bij/in een ringwalburg die, rond 880-890, als middelste burg tussen Domburg (Duinburg) en Souburg (Zuidburg) werd aangelegd.