Ik, robot: verschil tussen versies

In 2017 werd ''Ik, Robot'' uitgegevenheruitgegeven ter gelegenheid van het leesbevorderingsproject [[Nederland Leest]], met een extra tiende verhaal ''De robot van de Machine is de mens'', geschreven door [[Ronald Giphart]] waarbij hij leiding gaf aan een robot met de naam Asibot. Deze robot kan zelfstandig zinnen schrijven in verschillende stijlen.

De verhalen in dit boek zijn verbonden door middel van een [[raamverhaal]], waarin een journalist Susan Calvin interviewt over haar leven en haar carrière bij US Robots and Mechanical Men Inc. In "Liar!" (1941) wordt per ongeluk een robot vervaardigd die gedachten kan lezen. Hij voelt dat Dr. Calvin eenzaam is geeft dus gehoor aan de eerste wet door haar te vertellen dat een van haar collega's verliefd is op haar, ook al is hij dat niet. In "Evidence" (1946) moet Dr. Calvin bepalen of een controversiële politicus echt een robot is. In "Little Lost Robot" (1947) staat Susan Calvin voor de moeilijke opdracht om een gevaarlijke robot, die is gemaakt zonder een volledige eerste wet, tussen andere identieke robots te vinden waartussen hij zich verschuilt. In het laatste verhaal, "The evitable conflict" komt zij - en dus ook de lezer - tot de conclusie dat de mens weliswaar leeft in een wereld van welstand en zonder conflicten, maar dat de mens de eigen controle op het bestaan is kwijtgeraakt. De superbreinen bepalen alles, juist op grond van de eerste wet van de robotica. Mensen die daar tegen in opstand komen worden met zachte hand, ongemerktgeruisloos, aan de kant gezet, in het belang van het hogere doel.