Natuurlijk persoon: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
de recente toevoegingen hadden de essentie (tegenhanger van rechtspersoon enz.) naar achteren verschoven, daarom omgewisseld en kopje ingevoegd |
||
Regel 1:
Een '''natuurlijk persoon''' is iemand die drager van rechten en verplichtingen is.<ref>Mr. M.A. Kakebeeke-van der Put en mr. P. Neleman, ''Compendium van het personen- en familierecht'', 3e druk, Deventer 1978, § 7-8</ref>
Het zijn van een natuurlijk persoon vangt algemeen aan indien de persoon ''levend'' en ''levensvatbaar geboren'' is. Hier wordt evenwel in het [[Belgisch recht]] soms van afgeweken indien dit het ongeboren kind tot voordeel strekt (bv. een schenking). In het strafrecht worden andere criteria gehanteerd, waardoor [[Kinderdoding|kindermoord]] een misdrijf uitmaakt (want kindermoord kan gepleegd worden terwijl de bevalling nog aan de gang is).▼
Het zijn van een natuurlijk persoon eindigt met het overlijden. Vroeger eindigde die ook met de [[burgerlijke dood]].▼
Het overlijdenscriterium dat thans gehanteerd wordt, is de [[hersendood]]. De natuurlijke persoonlijkheid houdt pas op te bestaan wanneer alle levensfuncties volledig en onomkeerbaar uitgevallen zijn en de betrokkene geen teken van leven meer geeft. Iemand die zich jarenlang in een [[Coma (geneeskunde)|comateuze toestand]] bevindt, kan zijn natuurlijke persoonlijkheid gedurende al die jaren behouden. Een [[Klinisch dood|klinisch dode]] patiënt daarentegen, die verkeert in een [[Vegetatieve toestand|vegetatieve staat]] en die in leven gehouden wordt met mechanische en chemische middelen, behoudt zijn natuurlijke persoonlijkheid niet.▼
De natuurlijke persoon is de tegenhanger van de [[rechtspersoon]], een [[entiteit]] of organisatie die zelfstandig in het rechtsverkeer kan optreden.
Regel 13 ⟶ 7:
Volgens artikel 6 van de [[Universele Verklaring van de Rechten van de Mens]] hebben alle mensen het recht om als (natuurlijk) persoon erkend te worden; staten mogen dus geen onderscheid maken tussen mensen die wel of geen persoon zijn.
==Begin en einde==
{{Appendix}}▼
▲Het zijn van een natuurlijk persoon vangt algemeen aan indien de persoon ''levend'' en ''levensvatbaar geboren'' is. Hier wordt evenwel in het [[Belgisch recht]] soms van afgeweken indien dit het ongeboren kind tot voordeel strekt (bv. een schenking). In het strafrecht worden andere criteria gehanteerd, waardoor [[Kinderdoding|kindermoord]] een misdrijf uitmaakt (want kindermoord kan gepleegd worden terwijl de bevalling nog aan de gang is).
▲Het zijn van een natuurlijk persoon eindigt met het overlijden. Vroeger eindigde die ook met de [[burgerlijke dood]].
▲Het overlijdenscriterium dat thans gehanteerd wordt, is de [[hersendood]]. De natuurlijke persoonlijkheid houdt pas op te bestaan wanneer alle levensfuncties volledig en onomkeerbaar uitgevallen zijn en de betrokkene geen teken van leven meer geeft. Iemand die zich jarenlang in een [[Coma (geneeskunde)|comateuze toestand]] bevindt, kan zijn natuurlijke persoonlijkheid gedurende al die jaren behouden. Een [[Klinisch dood|klinisch dode]] patiënt daarentegen, die verkeert in een [[Vegetatieve toestand|vegetatieve staat]] en die in leven gehouden wordt met mechanische en chemische middelen, behoudt zijn natuurlijke persoonlijkheid niet.
▲{{Appendix|1=Noot}}
[[Categorie:Recht]]
| |||