Paulus (apostel): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 50:
Onder onderzoekers is een debat gaande over welke Bijbelse teksten precies aan Paulus moeten worden toegeschreven. Zeven worden zeer algemeen als authentiek aanvaard: [[Brief van Paulus aan de Romeinen|Romeinen]], [[Brief van Paulus aan de Galaten|Galaten]], [[Eerste brief van Paulus aan de Korintiërs|1 Korintiërs]], [[Tweede brief van Paulus aan de Korintiërs|2 Korintiërs]], [[Brief van Paulus aan de Filippenzen|Filippenzen]], [[Eerste brief van Paulus aan de Tessalonicenzen|1 Tessalonicenzen]] en [[Brief van Paulus aan Filemon|Filemon]]. Bij drie brieven is de verdeling onder onderzoekers min of meer fiftyfifty: [[Brief van Paulus aan de Kolossenzen|Kolossenzen]], [[Brief van Paulus aan de Efeziërs|Efeziërs]] en [[Tweede brief van Paulus aan de Tessalonicenzen|2 Tessalonicenzen]]. Vier brieven worden breed gezien als niet van Paulus: [[Eerste brief van Paulus aan Timoteüs|1 Timoteüs]], [[Tweede brief van Paulus aan Timoteüs|2 Timoteüs]], [[Brief van Paulus aan Titus|Titus]] en [[Brief aan de Hebreeën|Hebreeën]]. Dit laatste geschrift neemt overigens nog weer een bijzondere positie in, omdat het auteurschap van Paulus hiervan al in de oude kerk werd betwijfeld en ook onder conservatieve theologen niet als van Paulus wordt aanvaard en de Bijbel bovendien niet claimt dat deze door Paulus zou zijn geschreven.
 
Onderzoekers die menen dat bepaalde teksten, waarvan de Bijbel beweert dat ze van Paulus afkomstig zijn, niet door Paulus geschreven zijn, spreken van [[Pseudepigraaf|pseudepigrafie]]: het onterecht toeschrijven van een tekst aan een bekend persoon. In Nederland bekleedt een nieuwtestamenticus als [[Jakob van Bruggen]] de traditionele plankflank (hij schrijft alle dertien brieven aan Paulus toe, behalve Hebreeën) en [[C.J. den Heyer]] de kritische flank (hij schrijft maximaal zeven brieven aan Paulus toe)..
 
== Het filosofische debat over Paulus ==