Polder: verschil tussen versies

In delen van een polder kan een hoger peil worden gehanteerd. Dit wordt geregeld met behulp van [[stuw]]en.

 

[[Nederland]] telt ongeveer 4000 polders. De helft van het polderoppervlak in Europa ligt in Nederland. Er bestaan verschillende vormen. De drie belangrijkste zijn de [[droogmakerij]], de [[indijking]] en de [[Ontginning (cultuur)|ontginning]]. Een droogmakerij is een inpoldering van open water, bijvoorbeeld een [[meer (water)|meer]] of plas, dat letterlijk is ''drooggemaakt''. Een indijking is een inpoldering van getijdengebied langs de [[kust]] of een [[rivier]]. Hierbij gaat het om een gebied dat al periodiek droogviel en door indijking definitief droog blijft en in cultuur gebracht kan worden. Aan de kust gaat het meestal om [[kwelder]]s, langs de rivier om voormalige [[uiterwaard]]en. Een ontginning is in cultuur gebrachte [[woeste grond]], bijvoorbeeld een voormalig moeras-, veen-, heide- of duingebied. Dit hoeft geen polder te zijn: hier is alleen sprake van als het gebied permanent bemalen moet worden.