Barcelona (Spanje): verschil tussen versies

In [[1975]] overleed Franco en kwam er een einde aan 36 jaar onderdrukking en isolatie. Spanje kreeg een koning, [[Juan Carlos I van Spanje|Juan Carlos I]], en Barcelona kreeg de kans om zich te ontwikkelen. De [[Catalaans|Catalaanse taal]] en cultuur waren weer vrij te gebruiken.

 

 

Toen in 1986 bekend werd dat Barcelona de [[Olympische Zomerspelen 1992|Olympische Spelen van 1992]] mocht organiseren, werd werk gemaakt van een enorme transformatie van de stad, onder de leiding van de befaamde architect en stedenbouwkundige [[Oriol Bohigas i Guardiola]].<ref>[http://www.bcn.es/turisme/castella/turisme/llocs/02.htm Olympische bouwwerken in Barcelona], www.bcn.es/turisme</ref><ref>Manuel Vàzquez Montalbán, [https://web.archive.org/web/20120205225626/http://www.udc.es/etsa/biblioteca/red/bohigas.pdf ''Si Bohigas hubiera sido Alcalde.''], Sevilla, Universidad de Sevilla, Biblioteca de arquitectura, 2003, p.8</ref> Het metronetwerk werd gemoderniseerd, de huidige rondwegen werden aangelegd, de luchthaven uitgebreid en een groot deel van het centrum 'schoongemaakt'. De stad, die lange tijd door de haven, wegen en spoorwegen van de Middellandse Zee was afgesloten, kreeg weer een zeefront en eigen stranden. Criminaliteit werd succesvol bestreden en vele historische gebouwen (waaronder een aantal van [[Antoni Gaudí]]) werden gerestaureerd.