Félix Houphouët-Boigny: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Taalvos (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
k Nationale Vergadering; stijl; links
Regel 13:
| overlijdensplaats = [[Yamoussoukro]]
| partner =
| partij = [[Parti démocratique de la Côte d'Ivoire|PDCI]]
| vicepresident =
| handtekening =
Regel 20:
 
== Vroege carrière ==
Félix Houphouët-Boigny werd in [[1945]], tijdens de eerste verkiezingen in Ivoorkust, gekozen tot lid van de Franse [[Nationale AssembléeVergadering (Frankrijk)|Nationale Vergadering]]. In [[1946]] droeg hij bij aan de Franse wet die gedwongen arbeid in de koloniën (vanaf 1945: Overzeese Gebiedsdelen) afschafte. In [[1946]] werd hij tevens herkozen in de Nationale AssembléeVergadering. In dat jaar richtte hij de PDCI ([[Parti Democratiquedémocratique de la Côte d'Ivoire]] (PDCI) op, een onderdeel van de West-Afrikaanse territoriale RDA ([[Rassemblement Democratique Africain]] (RDA). Tussen [[1956]] en [[1958]] werkte hij zowel in [[Frankrijk]] als kabinetsminister als in de [[Ivoorkust]] als lid van de regeringsraad van [[Frans -West-Afrika]] en burgemeester van [[Abidjan]].
 
Nadat generaal [[Charles de Gaulle]] in [[1958]] in [[Frankrijk]] weer aan de macht kwamwas ([[1958]])gekomen, veranderde de Franse houding ten opzichte van haar 'Overzeeseoverzeese Gebiedsdelen'gebiedsdelen, en in [[1959]] werd Ivoorkust een autonome staat binnen de Franse Gemeenschap. Houphouët-Boigny werd in dat jaar premier en in [[1960]], na de onafhankelijkheidsverklaring, president van de Republiek Ivoorkust.
 
== Presidentschap ==
Hoewel zijn bewind niet bijzonder democratisch was, bleef hij tot [[1993]] aan de macht. Direct na het aanvaarden van het presidentschap begon Houphouët-Boigny met de opbouw van een leger (dat had Ivoorkust voorheen niet) bestaande uit de vroegere gendarmes en inwoners van de Ivoorkust, die in het Franse leger dienden.<ref>Tot dan had Ivoorkust geen eigen leger.</ref> Daarnaast begon hij al met de uitbouw van zijn autoritaire regime. Spoedig verkreeg de PDCI een monopoliepositie en werden andere politieke partijen verboden. President Houphouët-Boigny was tevens voorzitter van de PDCI., Veelen veel ambtenaren en bestuurders waren lid van de PDCI.
 
Handhaving van de nauwe banden met [[Frankrijk]] vormde de kern van zijn buitenlandse beleid, evenals een militant anticommunisme. Vanaf de [[1960-1969|jaren 60zestig]] betrok hij traditionele bestuurders (stamhoofden enz.) nauw bij het bestuur. Eind jaren 70zeventig groeide de onrust, met name over zijn autoritaire regeerstijl. In [[1980]] nam hij het uitvoerend bestuur van de PDCI in handen en democratiseerde de partij door haar verder uit te bouwen en meer mensen bij de politiek te betrekken. Daarnaast werd de rol van de vrouw verbeterd. Begin jaren 80tachtig starttebegon de bouw van de [[Basilique Notre-Dame de la Paix]], een prestigieus project. Deze [[basiliek]] was een exacte kopie van de [[Sint-Pietersbasiliek]] in het [[Vaticaanstad|Vaticaan]]. De onrust over dit project groeide, met name over de vraag waar het bouwgeld (ca. US$circa 300 miljoen Amerikaanse dollar) vandaan kwam. In [[1989]] was de Notre-Dame de la Paix af. en eenEen jaar later werden in Ivoorkust weer andere politieke partijen toegelaten.
 
== Langstzittende president van Afrika ==
Tijdens de eerste democratische verkiezingen van [[1990]] werd Houphouët-Boigny tot president herkozen. Toen hij in [[1993]] overleed was hij de langstzittende president van [[Afrika]]. Hij werd opgevolgd door [[Henri Konan Bédié]].
 
Hoewel zijnhet regime gebaseerdvan Houphouët-Boigny was gebaseerd op een eenpartijstelsel bleven een aantal democratische instituten overeind, en werd zijn regime werd gekenmerkt als stabiel; (er zijn maar enkele mislukte staatsgrepen tegen hem gepleegd).
 
Hij werd opgevolgd door [[Henri Konan Bédié]].
 
== Félix-Houphouët-Boigny Vredesprijs ==
{{Zie hoofdartikel|Félix Houphouët-Boigny-Vredesprijs}}
Sinds 1991 wordt de [[Félix Houphouët-Boigny-Vredesprijs]] van de [[UNESCO]] uitgereikt. De prijs heeft tot doel personen en actieve publieke of private groepen of instituten te eren die een belangrijke bijdrage hebben geleverd in het promoten, zoeken, beschermen en houden van vrede, in overeenstemming met het [[Handvest van de Verenigde Naties]] en de grondslagen van de UNESCO.
 
{{Appendix}}
 
{{Commons|Félix Houphouët-Boigny}}