Kolossus van Rodos: verschil tussen versies

Ook wat betreft de plaatsing van het beeld zijn er geen archeologische aanwijzingen gevonden. De antieke schrijvers vermelden nergens waar het beeld zich precies bevond. Wat we zeker kunnen uitsluiten is dat het beeld wijdbeens over de haveningang stond. Dit werd voor het eerst gemeld door Nicola de Martoni in het verslag van zijn bedevaart naar het Heilige Land in 1394-1395<ref>M. Piccirillo, Io notaio N. de Martoni. Il pellegrinaggio ai Luoghi Santi da Carinola a Gerusalemme 1394-1395, Jeruzalem 2003.</ref> en werd daarna gretig overgenomen in de kunst. De oude haven van het antieke Rhodos zou volgens archeologisch onderzoek een dertigtal meters breed geweest zijn, wat een kolos in spreidstand weinig aannemelijk maakt. Bovendien zouden dan na het instorten van het beeld ongetwijfeld brokstukken in zee terechtgekomen zijn en erdaarvan is nooit iets daarvan teruggevonden. Ook de bronsgiettechnieken van de 3e eeuw voor Christus zouden het maken van een dergelijk beeld niet hebben mogelijk hebben gemaakt.<ref> Clayton, Peter A. and Price, Martin (1990). The Seven Wonders of the Ancient World, Issue 5333. Routledge. pp. 11–12, 137. ISBN 0-415-05036-7.</ref>

Een aantal onderzoekers situeert het beeld dicht bij de Mandraki-haven, zelfs op het hoofd van de pier.<ref>A. Gabriel, "La construction, l'attitude et l'emplacement du Colosse de Rhodes," BCH 56 (1932) 331-59</ref><ref name=hoep/> Aan de moeilijkheden die dit uit hoofde van de constructie zou hebben meegebrachtopgeleverd wordt dan minder aandacht besteed.

Anderen gaan ervan uit dat het beeld zich in de stad bevond en waarschijnlijk in de tempel van Helios, gezien het een wijgeschenk was voor deze godheid.<ref>Ursula Vedder, Der Koloss von Rhodos – Mythos und Wirklichkeit eines Weltwunders in Nürnberger Blätter zur Arcäologie” Deel 16, jrg. 1999/2000 p.28.</ref> Dit stemt overeen met de tekst van Plinius de Oudere, die vermeldde dat bij het instorten van de Kolossus ook huizen en een deel van de wallen werden vernield. Op de top van de heuvel, die vandaag Monte Smith wordt genoemd wordt, maar die volgens Vedder de plaats zou zijn van het heiligdom van Helios, werden enorme stenen funderingen gevonden, die dan zouden hebben gediend als detot fundering van de Kolossus.