Duitse Brazilianen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
A. ter Hoek (overleg | bijdragen)
Label: Ongedaan maken
Regel 2:
 
==Geschiedenis==
In de negentiende eeuw vond er een grote [[emigratie]] plaats van Europeanen naar diverse plaatsen in de wereld. Tussen 1816 en 1850 verlieten vijf miljoen mensen Europa en tussen 1850 en 1880 emigreerden er 22 miljoen. Tussen 1878 en 1892 zeven miljoen. Tot 1932 tot slottenslotte ruim 30 miljoen. Vele Duitsers, althans Duitstaligen, bevonden zich daaronder. Zij verlieten om politieke redenen de Duitse en Oostenrijkse staten, en Hongarije na de mislukte [[maartrevolutie|revolutie van 1848]]. Tussen 1878 en 1892 vertrok de grootste massa in 15 jaar: zeven miljoen, nu meest landarbeiders en kleine boeren, waarvan de meesten voor de [[Verenigde Staten]] kozen.
 
Duitse [[immigratie naar Brazilië]] was met enkele honderdduizenden klein vergeleken met het aantal dat naar de Verenigde Staten ging en ook vergeleken met de andere Europese emigranten zoals Portugezen, Spanjaarden en Italianen die zo'n 80% van de Braziliaanse immigranten uitmaakten. De Duitsers stonden op de vierde plaats maar zakten naar de vijfde plaats toen de Japanse immigratie toenam vanaf 1908.
Regel 11:
Reeds in 1818 vestigden zich de eerste families in [[Ilhéus]] en een jaar later in [[São Jorge (Rio Grande do Sul)|São Jorge]]. Een aantal Duitsers kwam om in het leger te gaan nadat het land in 1822 onafhankelijk werd van [[Portugal]]. Echter was [[São Leopoldo]] de eerste grote nederzetting in 1824. In het zuiden van Brazilië woonden op dat moment weinig mensen. De meeste mensen woonden aan de kust en het binnenland was dunbevolkt. De regering zag kolonisatie van dit gebied als een zaak van nationaal strategisch belang omdat vanuit Uruguay en Argentinië kolonisten binnenkwamen en hun landen van afkomst controle konden gaan uitoefenen, mogelijk gevolgd door annexatie.
 
Wegens de met geweld bevochten onafhankelijkheid van het moederland Portugal waren Portugese immigranten lange tijd onwelkom. In deze tijd leden de zuidwestelijke Duitse staten onder de (nasleep van de) [[Napoleontische oorlogen]]. Armoede en overbevolking brachten velen bereid tot emigratie, naar oostelijke delen van Europa en naar Amerika en Australië. Bovendien moedigde de Braziliaanse keizerin [[Leopoldine van Oostenrijk|Leopoldine]], van Oostenrijkse afkomst, deze immigratie aan door de regering de nieuwelingen land aan te laten bieden. Na de stichting van [[Novo Hamburgo]] volgden later ook [[Blumenau (gemeente)|Blumenau]] en [[Joinville (Brazilië)|Joinville]]. In 1861 werd [[Pomerode]] gesticht door inwijkelingen van [[Pommeren (streek)|Pommeren]], een plaats die wordt gezien als de ''meest Duitse stad van het land'' met 90% Duitse Brazilianen; het merendeel van de inwoners is er tweetalig. De Duitse 'kolonies' onderscheiden zich nog steeds in hun uiterlijk en rijkdom. De laatste halve eeuw trokken veel Duitse Brazilianen naar de grote steden om daar op te gaan in de Braziliaanse massa.
 
==Taal==