Om een cubesat in de ruimte te krijgen, moet er ruimte op een raket beschikbaar zijn. Diverse kleine raketten zijn bij commerciële ruimtevaartbedrijven als FireFly[[Firefly Aerospace]], [[Vector Space Systems]] en [[Virgin Orbit]] in ontwikkeling voor dit doeleinde. [[Rocket Lab]] heeft met zijn Electron-raket inmiddels bewezen over orbitale capaciteit te beschikken. Een andere manier om CubeSats te lanceren is om mee te liften met grotere raketten. Op bijna alle grote draagraketten die de mogelijkheid hebben om naar lage aardbanen te lanceren zijn de afgelopen 10 jaar wel CubeSats mee gegaan. [[United Launch Alliance]] biedt sinds 2015 standaard ruimte aan Amerikaanse universiteiten om hun cubesats mee te liften met de hoofdlading die op hun huidige [[Atlas V]] raket of op de [[Vulcan (raket)|Vulcan]] die vanaf 2019 de Atlas V moet gaan vervangen wordt gelanceerd.<ref>[https://web.archive.org/web/20160123115718/http://www.ulalaunch.com/cubesats.aspx ULA over CubeSats]</ref> Ook op de eerste vlucht van [[NASA]]'s [[Space Launch System]] (EM1) zullen dertien cubesats meeliften. Bij [[SpaceX]] is onder andere op de bevoorradingsvluchten naar het ISS ruimte voor cubesats op de [[Falcon 9]] draagraket. Soms worden cubesats in grote aantallen gelanceerd. Op 14 februari 2017 werd een recordaantal van 103 cubesats op een PSLV-raket van de [[ISRO]] als secundaire vracht gelanceerd.
Een belangrijke eigenschap is dat CubeSats gelanceerd worden in een afgesloten container, waardoor de CubeSat en andere vracht op de raket van elkaar gescheiden zijn en het lanceren van een CubeSat geen additionele risico's voor de overige vracht met zich meebrengt.
