Rijkskanselier (Duitsland): verschil tussen versies

[[Bestand:Otto von Bismarck 1873.jpg|thumb|[[Otto von Bismarck]], de eerste Rijkskanselier van Duitsland]]

 

Door de [[novemberrevolutie]] van 1918 werd de monarchie afgeschaft en de keizer afgezet als staatshoofd en werd Duitsland voor het eerst een [[republiek]], de zogenaamde ''[[Weimarrepubliek]]''. In 1919, dankzij de [[Grondwet van Weimar]], werd het ambt van een gekozen [[Rijkspresident]] ingesteld als staatshoofd en ontstond een collegiale [[Rijksregering (Duitsland)|Rijksregering]] met de rijkskanselier als regeringsleider. In 1933 werd [[Adolf Hitler]] tot rijkskanselier benoemd. Na de dood van de rijkspresident in 1934 gaf hij zichzelf, via een dubieus en onvrij referendum, de titel ''Führer und Reichskanzler''. Bij die gelegenheid nam hij ook de macht van de rijkspresident over en was daarmee de [[totalitarisme|totalitaire dictator]] van Duitsland geworden. Sinds 1945, na de val van [[nazi-Duitsland]] en de zelfmoord van Hitler, was er geen Duitse regering meer en werd Duitsland bestuurd door de geallieerde overwinnaars.