Jozef van Hövell van Wezeveld en Westerflier: verschil tussen versies

'''Jozef ("Jos") Felix Henri Marie baron van Hövell van Wezeveld en Westerflier''' ([[Maastricht]], [[12 januari]] [[1919]] - [[Neuengamme]] bij [[Hamburg]], [[4 januari]] [[1945]]) was een [[Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog|Nederlandse verzetsstrijder]]. Hij was ééneen van de leiders van het Nijmeegs studentenverzet en speelde een belangrijke landelijke rol bij de weigering van studenten in andere steden om zich loyaal te verklaren aan de Duitse bezetter.

Jozef van Hövell van Wezeveld en Westerflier behoorde tot de actieve verzetsstrijders bij het [[N.S.V. Carolus Magnus#Geschiedenis|Nijmeegsch Studenten Corps]]. Hij ging direct na het uitbreken van de oorlog in het verzet. Hij wist verscheidene sabotage-acties uit te voeren met de zogenaamde 'stamleden' (leden die direct vanaf het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in het verzet waren gegaan). Hij vormde samen met enkele burgers o.a. [[CS-6]] (ook bekend als 'de groep Fredericks'). Door zijn inspanningen sloot het Nijmeegsch Studenten Corps zich aan bij de in 1940 opgerichte [[Nederlandse Studenten Federatie]], waarvan het abactiaat bij het [[LSV Minerva#Geschiedenis|Leidsch Studenten Corps]] lag. Eén

Een van de eerste daden was het verspreiden van de Protestbrief aan het college van Secretarissen-Generaal. Deze brief werd in Amsterdam gedrukt, maar werd vooral ook bekend door de publicatie in het Corpsorgaan VOX Carolina. In 1941 ging de NSF echter ter ziele om in 1942 opgevolgd te worden door de [[Raad van Negen (studenten)|Raad van Negen]]. Dit was het studentenorgaan van de Universiteiten en de Poly-Technische Hogeschool Delft. Door de inspanningen van Hövell werd bijvoorbeeld de [[Loyaliteitsverklaring]] van 1943 maar door 0,1% van Nijmeegse studenten ondertekend. In Delft tekende circa 25% van de studenten.{{bron?||2012|03|30}}